Πενθώντας μία σχέση, πενθώντας για μία σχέση ή πενθώντας σε μία σχέση;
Πενθώντας μία σχέση
Πενθώντας μία σχέση, πενθώντας για μία σχέση ή πενθώντας σε μία σχέση ;
Πενθώντας μία σχέση και όλα όσα εμείς σκεφτήκαμε ή όλα όσα εμείς προσδοκούσαμε…
Πενθώντας για μία σχέση, που δεν κατέληξε όπως εμείς θέλαμε…
Πενθώντας σε μία σχέση για τη συμπεριφορά του συντρόφου μας, βυθίζοντάς μας σε συναισθήματα όπως απόγνωση, απαξίωση, θυμό και ανημποριά…
Και τελικά… τι πενθήσαμε στη σχέση; Τη σχέση που επιθυμούσαμε να έχουμε, το σύντροφο που επιθυμούσαμε να έχουμε ή πενθούμε και θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας τη σχέση αυτή, που μας έκανε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα…
Και αν σκέφτεσαι ότι δεν πρέπει να πενθήσεις και αν σκέφτεσαι ότι πρέπει να βιαστείς να φύγεις για να κλείσει η πληγή, να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι το μεγαλύτερό μας λάθος είναι να παγώνουμε τα συναισθήματά μας και να βιαζόμαστε να φύγουμε από κάπου για να μην νιώσουμε, για να μην πληγωθούμε, για να μην πονέσουμε και άλλο.
Επίτρεψε όμως στον εαυτό σου να αισθανθεί…
Επίτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει και επίτρεψε στον εαυτό σου να θεραπευτεί μέσα από το πένθος.. χωρίς να βιαστείς, χωρίς να πανικοβληθείς, χωρίς να αφήσεις το φόβο να έρθει στην επιφάνεια και να σε κάνει να σκέφτεσαι τη μοναξιά, την εγκατάλειψη και την απόρριψη…
Πένθησε ουσιαστικά αυτά που βίωσες μέσα στη σχέση και το πρόσωπο που είχε ο σύντροφός σου μέσα στη σχέση…
Πένθησε αυτά που βίωσες και θέλεις πλέον να μην τα βιώσεις άλλο, γιατί σκέφτεσαι ότι όσο μένεις εγκλωβισμένη / εγκλωβισμένος μέσα στο πένθος, θα πονάς περισσότερο για όσα θα χάνεις… για τις στιγμές, για τα όνειρα…
Πένθησε και επίτρεψε στον εαυτό σου να πενθήσει για αυτό που είναι ο άλλος και για αυτό που είσαι εσύ, χωρίς να συγκρίνεις με τους άλλους, χωρίς να ταυτίζεσαι με τους άλλους, χωρίς να προβάλλεις τις ζωές των άλλων στη δική σου…
Πένθησε και επίτρεψε στον εαυτό σου να συμφιλιωθεί με την επιλογή που έκανες , με το χρόνο που πέρασε . Πένθησε και επίτρεψε στον εαυτό σου να αποστασιοποιηθεί συναισθηματικά, γιατί αυτή η κατάσταση πλέον νιώθεις ότι ξεπερνάει τα όρια των αντοχών και των ανοχών σου…
Και αν σκέφτεσαι ότι το πένθος θα είναι επώδυνο, σκέψου το σαν μία διαδικασία ζύμωσης… σαν μία διαδικασία μέσα από την οποία δεν έχει νόημα να νιώσει κάποιος πιο σκληρός, αλλά πιο ώριμος…
(από τις σημειώσεις της Ελένης Σολταρίδου)