Σαν σήμερα, 16 Φεβρουαρίου

Γιορτάζουν

• Πάμφιλος

• Παμφιλία

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές

• Εθνική Ημέρα Αμύγδαλου στις ΗΠΑ

Χριστιανικό Εορτολόγιο

Ορθόδοξη Εκκλησία

• Παμφίλου μάρτυρος. Ιερομάρτυρας και διδάσκαλος της Χριστιανικής Εκκλησίας, που έζησε κι έδρασε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης. Ο Αγίου Παμφίλου ήταν ιερομάρτυρας και διδάσκαλος της Χριστιανικής Εκκλησίας, που έζησε κι έδρασε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης (γνωστή και ως Παράλιος Καισάρεια). Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 16 Φεβρουαρίου και αυτή την ημέρα εορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το βαπτιστικό όνομα Πάμφιλος και Παμφιλία. Ο Πάμφιλος γεννήθηκε περί το 245 στη Βηρυτό από πλούσια οικογένεια και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Αλεξάνδρειας κοντά στον Πιέριο, μαθητή και διάδοχο του Ωριγένη. Μετά τις σπουδές του μοίρασε τη μεγάλη περιουσία του στους φτωχούς και χειροτονήθηκε ιερέας από τον επίσκοπο Καισαρείας Αγάπιο περί το 280. Ακολουθώντας τα ίχνη του Ωριγένη (185-254), του οποίου ήταν θερμός οπαδός, ίδρυσε στην Καισάρεια θεολογική σχολή, στην οποία ανέδειξε σπουδαίους μαθητές όπως τον μεγάλο εκκλησιαστικό ιστορικό Ευσέβιο Καισαρείας, ο οποίος, σε ένδειξη σεβασμού προς τον διδάσκαλό του, πρόσθεσε στο όνομά του την επωνυμία «ο του Παμφίλου». Παράλληλα, ο Πάμφιλος ίδρυσε στην Καισάρεια βιβλιοθήκη, της οποίας κατάλογο των βιβλίων κατάρτισε ο Ευσέβιος, και βιβλιογραφικό εργαστήριο από το οποίο προήλθαν αντίγραφα κειμένων της Αγίας Γραφής και άλλα αξιόλογα συγγράμματα. Μαζί με τον Ευσέβιο εργάστηκε για τη διόρθωση σφαλμάτων της μετάφρασης της Αγίας Γραφής από τους Εβδομήκοντα. Το 307, επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Γαλερίου, ο Πάμφιλος συνελήφθη από τον έπαρχο Ουρβανό και φυλακίστηκε μαζί με μαθητές του και άλλους χριστιανούς. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του βρήκε τον χρόνο να γράψει τα πέντε από τα έξι βιβλία της «Απολογίας υπέρ Ωριγένους» (το έκτο είναι έργο τού Ευσεβίου), με τα οποία αντέκρουσε τις κατηγορίες που είχαν προσάψει στο ίνδαλμά του οι θεολόγοι Μεθόδιος και Πέτρος. Ο Πάμφιλος μαρτύρησε με αποκεφαλισμό στις 16 Φεβρουαρίου 309. Το λείψανό του μαζί με τα λείψανα των μαθητών του ρίχτηκαν ως τροφή στα άγρια θηρία, αλλά παρέμειναν ανέπαφα κι ενταφιάστηκαν κανονικά. Τον βίο του Πάμφιλου έγραψε ο μαθητής του Ευσέβιος Καισαρείας.

• Φλαβιανού οσίου.

• Αγίων μαρτύρων Δανιήλ, Ηλία, Ησαίου, Θεοδούλου, Ιερεμίου, Ιουλιανού Ουάλεντος, Παμφίλου, Παύλου, Πορφυρίου, Σαμουήλ και Σελεύκου.

• Αγίων Μαρτύρων των εν Μαρτυροπόλει.

• Οσίου Μαρουθά.

• Οσίου Φλαβιανού.

• Αγίου Φλαβιανού, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

• Οσιομάρτυρος Ρωμανού.

• Αγίου ιερομάρτυρος Ηλία,του εκ Ρωσίας.

• Αγίου μάρτυρος Τάνκο, επισκόπου Βέρντεν.

• Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Κύπρω.

Καθολική Εκκλησία

• Αγίας Ιουλιανής, προστάτιδας του τοκετού.

• Αγίου Γιλβέρτου (Τζίλμπερτ).

• Αγίου Ονήσιμου.

Είπαν….

“Για να γνωρίσει τον άνθρωπο, φτάνει να μελετήσεις τον εαυτό σου. Για να γνωρίσεις τους ανθρώπους, πρέπει να τους συναναστραφείς.”

Μαρί Ανρί Μπέιλ, Γνωστότερος ως Σταντάλ, γάλλος συγγραφέας. («Το μαύρο και το κόκκινο», «Το μοναστήρι της Πάρμας»)

Είπαν….

“Δεν πειράζει που δεν ξέρεις πως να προχωρήσεις. Ξεκίνα με κάτι πιο εύκολο, όπως να μην γυρίσεις ποτέ πίσω…”

View fullsize

Σαν σήμερα, 16 Φεβρουαρίου

Τι έγινε, σαν σήμερα 16 Φεβρουαρίου, στην Ελλάδα και στον Κόσμο

• 1391 πέθανε ο Ιωάννης Ε’ ο Παλαιολόγος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου

• 1568 Ολόκληρος ο πληθυσμός της Ολλανδίας ‑3.000.000 άνθρωποι- καταδικάζεται σε θάνατο από τον Πάπα, επειδή ασπάστηκαν τον προτεσταντισμό

• 1808 Η Γαλλία εισβάλλει στην Ισπανία.

• 1821 Αποφασίζεται στο Κισνόβιο της Βεσσαραβίας (σημερινό Κισινάου της Μολδαβίας) η κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη

• 1849 Γεννήθηκε ο Αθανάσιος Ευταξίας. Έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε για ένα μήνα πρωθυπουργός την περίοδο της δικτατορικής διακυβέρνησης Πάγκαλου. Ο Αθανάσιος Παπαλουκάς, όπως ήταν το πραγματικό του επώνυμο, γεννήθηκε στο Δαδί (νυν Αμφίκλεια) Φθιώτιδας στις 16 Φεβρουαρίου 1849. Αργότερα άλλαξε το επίθετό του σε Ευταξίας, ορμώμενος από το εκκλησιαστικό αξίωμα του ιερέα πατέρα του. Το 1859 αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και συνέχισε τις σπουδές του στην Αθήνα, πρώτα στο Βαρβάκειο (1859-1863) και κατόπιν στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή (1863-1867). Το 1867 ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, από την οποία έλαβε πτυχίο το 1871. Στη συνέχεια μετέβη στη Λειψία για μεταπτυχιακές σπουδές στη θεολογία με βασιλική υποτροφία. Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του, με αποτέλεσμα να διακοπή η υποτροφία του. Παρέμεινε στη Γερμανία και παρακολούθησε μαθήματα εκκλησιαστικού δικαίου, πολιτικών και οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία, όπου με ζήλο και αυταπάρνηση εργάσθηκε κατά της βουλγαρικής προπαγάνδας. Η εκεί παρουσία του προδόθηκε στις τουρκικές αρχές και αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο να συλληφθεί, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μακεδονικό έδαφος και να επιστέψει στην ελεύθερη Ελλάδα. Το 1883 άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Αιών και στη συνέχεια στις εφημερίδες Ακρόπολις και Εφημερίς, αρθρογραφώντας για εκκλησιαστικά, πολιτικά και οικονομικά θέματα. Παράλληλα, ήταν ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδας Kölnische Zeitung (Εφημερίδα της Κολωνίας). Στις εκλογές της 7ης Απριλίου 1885 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Λοκρίδας ως ανεξάρτητος, σπουδαίο κατόρθωμα, όχι μόνο για την εποχή του. Το όφειλε, όπως έλεγε, όχι τόσο στο εκλογικό του πρόγραμμα, όσο σ’ ένα γερό μουλάρι, με το οποίο «όργωσε» κάθε σπιθαμή της εκλογικής του περιφέρειας. Στη συνέχεια προσχώρησε στο «Τρίτο Κόμμα» του Δημητρίου Ράλλη. Επανεξελέγη βουλευτής Λοκρίδος ή Φθιωτοφωκίδος σε όλες σχεδόν τις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι το 1920 (1890, 1892, 1895, 1899, 1905, 1906, 1910, 1912, 1915 και 1920). Διετέλεσε κατ’ επανάληψη υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, το 1893 στην κυβέρνηση του Σωτηρίου Σωτηρόπουλου, το 1897 στην κυβέρνηση του Δημητρίου Ράλλη και το 1899 στην κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη. Στις 14 Ιανουαρίου 1900 απέτυχε να περάσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και παραιτήθηκε. Τον Δεκέμβριο του 1893, μετά το «Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη, ο Ευταξίας μιλώντας στη Βουλή τόνισε: «Το χάος το οικονομικόν θα μας αναγάγη αναγκαίως εις τον διεθνή έλεγχον. Είναι αδύνατον πλέον να αποφύγωμεν αυτόν». Δικαιώθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα γι' αυτή την πρόβλεψή του. Το 1894 νυμφεύθηκε την Αγλαΐα Γεωργακοπούλου, με την οποία απέκτησε τρία τέκνα, τον Γεώργιο, την Ασημίνα, και τη Θάλεια. Μετά την επανάσταση στου Γουδή ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών επί κυβερνήσεως Κυριακούλη Μαυρομιχάλη (1909-1910) και κατόρθωσε όχι μόνο να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του 1910, αλλά να παρουσιάσει και πλεόνασμα, σπανιότατο γεγονός στη δημοσιονομική ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Σ’ αυτό του το κατόρθωμα οφείλει και τη φήμη που τον ακολουθούσε έκτοτε, ως αυθεντία στα οικονομικά. Το 1915 ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση του Δημητρίου Γούναρη και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, το Υπουργείο Οικονομικών στη βραχύβια κυβέρνηση του Νικολάου Τριανταφυλλάκου. Καίτοι αντιβενιζελικός και βασιλόφρων, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου τού ανέθεσε την προεδρία της περίφημης «Επιτροπής των αιματηρών οικονομιών», όπως ονομάστηκε το 12μελές συμβουλευτικό όργανο, που συστάθηκε για την εξυγίανση των οικονομικών του κράτους (24 Μαΐου 1925). Ο Ευταξίας διετέλεσε ακόμη πρόεδρος της σύνταξης του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους, του Εκκλησιαστικού Ταμείου και της «Αεροπορικής Αμύνης», από τον Ιούνιο του 1925 έως τον Ιούνιο του 1926. Στις 19 Ιουλίου 1926 αποδέχθηκε πρόταση του δικτάτορα στρατηγού Πάγκαλου και ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας. Ήταν μία απέλπιδα προσπάθεια του Πάγκαλου να οδηγήσει τη χώρα σε ομαλό πολιτικό βίο. Δεν παρέμεινε για πολύ στην πρωθυπουργία, καθώς στις 26 Αυγούστου 1926 ο Πάγκαλος ανετράπη από τον στρατηγό Κονδύλη. Ο Ευταξίας συνελήφθη, αλλά μετ’ ολίγο αφέθηκε ελεύθερος. Στις 20 Μαΐου 1929 εξελέγη αριστίνδην γερουσιαστής, με πρόταση του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος εκτιμούσε ιδιαίτερα το ήθος και τις ικανότητές του και παρά την αντίδραση του κόμματός του.

• 1852 Γεννήθηκε ο Θεόδωρος Ράλλης, έλληνας ζωγράφος, από τους κυριότερους εκπροσώπους του οριενταλισμού. (Θαν. 2/10/1909)

• 1857 Ιδρύεται στην Ουάσινγκτον το πρώτο σχολείο για άτομα με προβλήματα ακοής.

• 1883 Εκδίδεται στο Ναύπλιο το πρώτο φύλλο της “Εφημερίδας της Κυβερνήσεως”.

• 1886 Πέθανε ο Ιωάννης Παπάφης. Έλληνας έμπορος της διασποράς και εθνικός ευεργέτης. Ο Ιωάννης Παπαφής ή Παπάφης, όπως είναι γνωστός στις μέρες μας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1792. Έλληνας έμπορος της διασποράς και εθνικός ευεργέτης. Ο Ιωάννης Παπαφής ή Παπάφης, όπως είναι γνωστός στις μέρες μας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1792. Από έφηβος ανέπτυξε εμπορική δραστηριότητα, δίπλα στον πατέρα του στη Σμύρνη (1808) και μετά τον θάνατό του στις επιχειρήσεις του θείου του στην Αλεξάνδρεια (1810). Τον ίδιο χρόνο εγκαταστάθηκε στη Μελίτη (Μάλτα), όπου απέκτησε μεγάλη περιουσία, ως προμηθευτής του αγγλικού στόλου της Μεσογείου από το 1822. Ο Παπαφής ενίσχυσε οικονομικά την Επανάσταση του '21 και κατά την καποδιστριακή περίοδο υπήρξε από τους μεγαλομετόχους της πρώτης ελληνικής τράπεζας, της Εθνικής Χρηματιστικής, που ίδρυσε ο ελβετός φιλέλληνας Ιωάννης Εϋνάρδος. Δώρισε μεγάλα ποσά στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο ορφανοτροφείο Χατζηκώστα στην Αθήνα. Με κληροδότημά του κατέλιπε το ποσό των 100.000 τουρκικών λιρών στην ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης για την κατασκευή ενός ορφανοτροφείου με την επωνυμία «Ο Μελιτεύς», για να θυμίζει τη δεύτερη πατρίδα του Μάλτα. Στο κληροδότημά του στηρίχθηκε η ίδρυση του Εθνικού Παπάφειου Ορφανοτροφείου Αρρένων «Ο Μελιτεύς», που εγκαινιάστηκε το 1903 και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Ο Ιωάννης Παπαφής πέθανε στη Μάλτα στις 16 Φεβρουαρίου (3 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) του 1886. Ήταν νυμφευμένος με τη Βικτόρια Ακουϊλίνα από την Κορσική, με την οποία δεν απέκτησε παιδιά.

• 1907 Γεννήθηκε ο συγγραφέας Άγγελος Τερζάκης. Σημαντικός έλληνας πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Εντάσσεται στη λεγόμενη «γενιά του ‘30», που έφερε τον αέρα της ανανέωσης στα ελληνικά γράμματα.

• 1912 Πέθανε ο Αλέξιος Στριφτόμπολας, έλληνας πολιτικός από την Πάτρα. Αποτέλεσε γραφική φιγούρα του ελληνικού κοινοβουλίου, αφού ήταν ο μόνος βουλευτής που φορούσε φουστανέλα σ’ όλη του τη ζωή, αρνούμενος πεισματικά να ντυθεί «φράγκικα» (πουκάμισο, παντελόνι). (Γεν. 1834)

• 1923 Παύει να ισχύει για την Ελλάδα το Ιουλιανό Ημερολόγιο και τίθεται σε ισχύ το Γρηγοριανό. Η 16/2/1923 με το Παλαιό ημερολόγιο γίνεται 1/3/1923 με το Νέο. Έτσι δεν υπάρχει Έλληνας που να έχει γεννηθεί από 16/2 μέχρι και 28/2/1923.

• 1923 Ο Χάουαρντ Κάρτερ αποσφραγίζει το νεκρικό θάλαμο του φαραώ Τουταγχαμών. Ο θρύλος του Τουταγχαμών. Ο τάφος του Τουταγχαμών ήταν ο πρώτος βασιλικός τάφος που βρέθηκε ασύλητος, γεγονός που αποδίδεται από πολλούς στο θρύλο της κατάρας που τον συνόδευε. Ο Τουταγχαμών, σήμερα, είναι αναμφισβήτητα ο πιο γνωστός Φαραώ της Αιγύπτου. Ωστόσο, πριν από την ανακάλυψη του τάφου του στην Κοιλάδα των Βασιλέων δεν ήταν παρά μόνο μια μικρή μορφή της 18ης Δυναστείας. Γεννήθηκε γύρω στο 1347 π.Χ. και πέθανε ξαφνικά, σε ηλικία 18 ετών. Τα αίτια του θανάτου του δεν είναι ξεκάθαρα. Μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, που εντοπίστηκε κατά την εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ, μαρτυρά ότι ο θάνατός του ήταν βίαιος, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για δολοφονική επίθεση ή ατύχημα. Ο τάφος του ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ και η σαρκοφάγος ανοίχτηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923. Ήταν ο πρώτος βασιλικός τάφος που βρέθηκε ασύλητος, γεγονός που αποδίδεται από πολλούς στο θρύλο της κατάρας που τον συνόδευε. Ο Κάρτερ, ως επιστήμονας, τον απέρριψε από την πρώτη στιγμή. Πιθανολογείται ότι οι ρίζες αυτού του θρύλου βρίσκονται σ' ένα μυθιστόρημα, το «Χαμένος στην πυραμίδα: Η κατάρα της μούμιας», που γράφτηκε από τη Λουίζα Μέι Άλκοτ το 1896. Ως θεωρία τροφοδοτήθηκε από δημοσιεύματα της εποχής, τα οποία επικεντρώθηκαν στους θανάτους ανθρώπων που εμπλέχτηκαν στις ανασκαφές, όπως ο Λόρδος Κάρναρβον που χρηματοδότησε την αποστολή. Ωστόσο, μία έρευνα του επιδημιολόγου Μαρκ Νέλσον, του πανεπιστημίου Μόνας της Αυστραλίας, αποφαίνεται ότι βάση στατιστικών δεν υπάρχει τίποτα τα αξιοσημείωτο, που να στηρίζει αυτό το θρύλο. Από τους 24 ανθρώπους που εκτέθηκαν στην υποτιθέμενη κατάρα πέθαναν μόνο οι έξι, πολύ λιγότεροι δηλαδή από τους επιζήσαντες. Εξάλλου, κανείς από αυτούς που απεβίωσαν δεν ήταν κάτω των 70 ετών, επομένως ο θάνατός τους δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόωρος.

• 1936 Στην Ισπανία, το Λαϊκό Μέτωπο πετυχαίνει αποφασιστική εκλογική νίκη. Από τις 473 έδρες λαμβάνει 268 και σχηματίζει κυβέρνηση. Οι φασίστες αρχίζουν πυρετώδεις προετοιμασίες για το πραξικόπημα.

• 1937 H φυλακή της Ακροναυπλίας για τους πολιτικούς κρατούμενους άνοιξε το Φλεβάρη του 1937, έξι μήνες μετά από την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου από τον Μεταξά.

• 1939 Στη Ρώμη, γερμανική αντιπροσωπεία ζητά από τους καρδινάλιους να εκλέξουν Πάπα, που να είναι υπέρ του φασισμού.

• 1942 Κυκλοφορεί η Ιδρυτική Προκήρυξη του ΕΛΑΣ, όπου διατυπώνονται οι σκοποί του λαϊκού στρατού.

• 1942 Γεννιέται ο καλαθοσφαιριστής Γιώργος Τρόντζος, Αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ με ύψος 2,17 μέτρα και υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Έλληνες καλαθοσφαιριστές στη θέση αυτή, καθώς και ένας από τους πρώτους σημαντικούς καλαθοσφαιριστές στην ανάδειξη του ελληνικού μπάσκετ πριν το 1980

• 1943 Οι Ιταλοί κατακτητές εξοντώνουν 117 πατριώτες στο Δομένικο και 50 πατριώτες στο χωριό Μυλόγουστα Ελασσόνας.

• 1951 Η ελληνική Κυβέρνηση θέτει επίσημα το αίτημα της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.

• 1955 Με έγγραφο της προς την κυβέρνηση, η Ιερά Σύνοδος καταδικάζει τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη, κυρίως τον «Τελευταίο Πειρασμό», ζητώντας να τα απαγορεύσει. Προηγουμένως είχε ζητήσει τον αφορισμό του Καζαντζάκη από το Πατριαρχείο.

• 1959 Στην Κούβα, ο Φιντέλ Κάστρο ανακηρύσσεται Πρόεδρος της χώρας, μετά την πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.

• 1963 Ανακοινώνεται στη Βρετανία η πρώτη επιτυχής μεταμόσχευση νεφρού με μόσχευμα από νεκρό.

• 1964 Στις βουλευτικές εκλογές, η Ένωση Κέντρου λαμβάνει το 52,7% των ψήφων έναντι 35% του συνασπισμού ΕΡΕ — Προοδευτικών και 12,8% της ΕΔΑ.

• 1968 Εκτελείται στην Εξοχή Θεσσαλονίκης ο Αριστείδης Παγκρατίδης, γνωστός σαν δράκος του Σέιχ Σου.

• 1978 Στις ΗΠΑ, δημιουργείται στο Σικάγο το CBBS (computer bulletin board system), προάγγελος του Διαδικτύου, καθώς επιτρέπει την επικοινωνία των κομπιούτερ, που είναι συνδεδεμένοι μέσω τηλεφωνικού δικτύου.

• 1979 Γεννήθηκε ο Βαλεντίνο Ρόσι: Ο κορυφαίος αναβάτης στην ιστορία του MotoGP. Θρυλική μορφή των αγώνων μοτοσυκλέτας, με επτά τίτλους στο MotoGP. Θεωρείται ο κορυφαίος αναβάτης στην ιστορία του αθλήματος. Ο Βαλεντίνο Ρόσι (Valentino Rossi) είναι θρυλική μορφή των αγώνων μοτοσυκλέτας με επτά τίτλους στο MotoGP. O «γιατρός», όπως αποκαλούν οι χιλιάδες θαυμαστών του, είναι ίσως ο κορυφαίος αναβάτης στην ιστορία της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας και ο μοναδικός, που έχει αγωνιστεί σε πάνω από 400 γκραν πρι. Ο Βαλεντίνο Ρόσι γεννήθηκε στο Ούρμπινο της Ιταλίας στις 16 Φεβρουαρίου 1979. Ο πατέρας του Γκρατσιάνο Ρόσι αγωνιζόταν και αυτός με μοτοσυκλέτες και τον μύησε νωρίς στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όχι στους δύο τροχούς, αλλά στους τέσσερις του καρτ, επειδή αντιδρούσε η μητέρα του που φοβόταν για την ασφάλεια του παιδιού της. Από 17 ετών στην ομάδα της Aprilia και οι πρώτοι τίτλοι. Μόλις η μητέρα του ξεπέρασε τους φόβους της, ο Βαλεντίνο άρχισε να μαθαίνει τα μυστικά της μοτοσυκλέτας από τον πατέρα του και το 1996, σε ηλικία 17 ετών, εντάχθηκε στην ομάδα της Aprilia. Με την ιταλική ομάδα κατέκτησε το 1997 τον πρώτο του μεγάλο τίτλο, το παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσυκλέτας στην κατηγορία των 125 κ.ε. Με την ίδια ομάδα αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των 250 κ.ε. το 1999. Το 2000 ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας, το MotoGP, και με την ομάδα της Honda κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο το 2001. Ακολούθησαν άλλοι δύο το 2002 και 2003. Τη χρονιά εκείνη μετεγγράφηκε στη Yamaha, στην οποία παρέμεινε έως το 2010. Με την ιαπωνική ομάδα κατέκτησε τέσσερα παγκόσμια πρωταθλήματα (2004, 2005, 2008, 2009) κι έχασε ακόμη ένα το 2006 στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, ύστερα από πτώση στον τελευταίο γύρο στο Γκραν Πρι της Βαλένθια. Το 2010 δεν κατόρθωσε να υπερασπιστεί τον τίτλο του, καθώς σε μία πτώση του έσπασε το πόδι του. Το 2011 αντικατέστησε στην Ντουκάτι τον Στόνερ, αλλά στις δύο σεζόν που αγωνίστηκε με την ιταλική φίρμα δεν έκανε κάτι το αξιοσημείωτο. Το 2013 επανεντάχθηκε στη Yamaha, για την οποία αγωνίστηκε έως τον Νοέμβριο του 2021, οπότε δήλωσε ότι εγκαταλείπει τους αγώνες του MotoGP, σε ηλικία 42 ετών. Στη δεύτερη θητεία του στη Yamaha δεν κέρδισε κάποιο τίτλο, αλλά τερμάτισε δεύτερος τρεις φορές (2014, 2015, 2016) και μία τρίτος (2018). 199 φορές στο βάθρο των νικητών. Συνολικά, στα χρόνια του στο MotoGP αγωνίστηκε σε 372 γκραν πρι, σημείωσε 89 νίκες και ανέβηκε 199 φορές στο βάθρο των νικητών. Σε όλους τους αγώνες του έτρεχε με τον αριθμό 46, προς τιμήν του πατέρα του που έτρεχε με τον ίδιο αριθμό. Ο Βαλεντίνο Ρόσι έχει παθολογική αγάπη στην Ίντερ, έχει δώσει το παρών σε αρκετά παιχνίδια των «νερατζούρι», οι οποίοι το 2009 τον είχαν συγχαρεί μέσω της ιστοσελίδας τους για τον 9ο παγκόσμιο τίτλο του. Οι κατηγορίες για φοροδιαφυγή. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 2007, το όνομά του ενεπλάκη σε οικονομικό σκάνδαλο. Κατηγορήθηκε από το ιταλικό κράτος για φοροδιαφυγή δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και χρειάστηκε να δώσει 35 εκατομμύρια για να υπάρξει εξωδικαστικός συμβιβασμός. Το ψευδώνυμο «γιατρός» το έβαλε ο ίδιος στον εαυτό του, χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Η μόνη σύνδεση που μπορεί να υπάρξει είναι ο τίτλος τιμής και σεβασμού που αποδίδουν οι Ιταλοί σε κάποιον διακεκριμένο συμπολίτη τους. Για άλλους το «γιατρός» μπορεί να συνδεθεί με τη χειρουργική ακρίβεια με την οποία οδηγούσε!

• 1985 Στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου εγκαινιάζει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παρουσία 12.000 φιλάθλων, κατά την τελετή έναρξης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κλειστού Στίβου.

• 1985 Πέθανε ο Γιώργος Ιωάννου, έλληνας λογοτέχνης. («Το δικό μας αίμα», «Πολλαπλά Κατάγματα») (Γεν. 20/11/1927). Γιώργος Ιωάννου, ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Τα περισσότερα κείμενά του συνθέτουν ως σύνολο μια τοιχογραφία — μωσαϊκό της Θεσσαλονίκης, όπου γεννήθηκε το 1927, αλλά και των ανθρώπων της. Πρωτότοκος γιος μιας προσφυγικής οικογένειας από την Ανατολική Θράκη, μεγάλωσε και σπούδασε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που ιδιαίτερα αγάπησε. Εζησε την Κατοχή, την Αντίσταση και τον Εμφύλιο, γνώρισε από κοντά τον ξεριζωμό των Εβραίων. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ανέπτυξε πολύπλευρη φιλολογική και λογοτεχνική δραστηριότητα. Ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, με το δημοτικό τραγούδι και τη λαογραφία. Στον κόσμο των γραμμάτων, καθιερώθηκε το 1958, με τη συνεργασία του στο περιοδικό «Διαγώνιος», όπου και άρχισε να πρωτοδημοσιεύει το μεγαλύτερο μέρος των ποιημάτων του. Στο ίδιο περιοδικό προδημοσιεύτηκαν και τα περισσότερα πεζογραφήματά του. Προικισμένος με αισθαντικότητα όσο και παρατηρητικότητα, συνταίριαξε στο έργο του τη δωρική σοβαρότητα με την ιωνική ελαφράδα δημιουργώντας ένα τελείως προσωπικό ύφος. Στην πεζογραφία επιδόθηκε από το 1964, ενώ παράλληλα έκανε μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, εξέδωσε συλλογές δημοτικών τραγουδιών, παραμυθιών, Καραγκιόζη, έγραψε θέατρο, χρονογραφήματα και μελέτες. Από τα πεζά του ξεχωρίζουν: «Η σαρκοφάγος», «Η μόνη κληρονομιά», «Πολλαπλά κατάγματα», «Επιτάφιος θρήνος» κ.ά.

• 1999 Κούρδοι καταλαμβάνουν πρεσβείες σε όλη την Ευρώπη διαμαρτυρόμενοι για την σύλληψη από τους Τούρκους, του ηγέτη τους Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

• 2003 Εκλέγεται από τον πρώτο γύρο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Τάσσος Παπαδόπουλος, αντικαθιστώντας τον επί 14 χρόνια Πρόεδρο, Γλαύκο Κληρίδη

• 2005 Το Πρωτόκολο του Κιότο τέθηκε σε ισχύ στις 16 Φεβρουαρίου 2005. Πρόκειται για μία συμφωνία 141 χωρών, που στοχεύει στην αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και της κλιματικής αλλαγής.

• 2015 Πέθανε η Λέσλι Γκορ. Αμερικανίδα τραγουδίστρια και στιχουργός, γνωστή από τη μεγάλη επιτυχία της «It’s My Party».

• 2016 Πέθανε ο Μπούτρος Μπούτρος - Γκάλι. Αιγύπτιος διπλωμάτης και πολιτικός, που διατέλεσε Γ.Γ. του ΟΗΕ. Η θητεία του σημαδεύτηκε από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, τη γενοκτονία στην Αφρική, αλλά και τις προσπάθειές του για την επίλυση του Κυπριακού.

• 2016 To ΚΕΕΛΠΝΟ ανακοινώνει ότι οι οι νεκροί από τη γρίπη στην Ελλάδα ανήλθαν στους 100.

• 2017 Πέθανε ο εικαστικός Γιάννης Κουνέλλης. Ο Γιάννης Κουνέλλης ήταν διεθνούς φήμης έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης. Θεωρείται από τους κορυφαίους εκφραστές της «arte povera» (φτωχή τέχνη), ενός είδους ελάχιστης τέχνης (μινιμαλισμός), που παράγεται από ασήμαντα και καθημερινής χρήσης υλικά, όπως άμμο, ξύλα, πέτρες και εφημερίδες. Ο Γιάννης Κουνέλλης γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1936 στον Πειραιά. Το 1956 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη για να σπουδάσει στην εκεί Ακαδημία Καλών Τεχνών και από τότε ζούσε κι εργαζόταν στην Ιταλία, με μικρά διαστήματα παραμονής στην Ελλάδα και ιδίως στην Καστέλα. Το 1960 πρωτοεμφανίστηκε στην γκαλερί «La Tartaruga» της Ρώμης, με έκθεση που είχε τίτλο «Το αλφάβητο τού Κουνέλλη». Έκτοτε παρουσίασε πάμπολλες ατομικές εκθέσεις σ’ όλο τον κόσμο (Μιλάνο, Τορίνο, Αθήνα, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Μόναχο, Μόντρεαλ, Βοστώνη, Λονδίνο, Βενετία, Σεούλ κ.α.). Έργο «Χωρίς Τίτλο» που δημιουργήθηκε το 2004 από τον Γιάννη Κουνέλλη, από σίδερο, κάρβουνο, ξύλο και σάκους από λινάτσα. Έργο «Χωρίς Τίτλο» που δημιουργήθηκε το 2004 από τον Γιάννη Κουνέλλη, από σίδερο, κάρβουνο, ξύλο και σάκους από λινάτσα. Από το 1976 το έργο του παρουσιάστηκε αρκετές φορές σε ατομικές εκθέσεις στην γκαλερί Bernier/Eliades της Αθήνας. Το 1994 έστησε μία σημαντική αναδρομική εγκατάσταση της δουλειάς των τριάντα τελευταίων ετών στο φορτηγό πλοίο «Ιόνιον» στο λιμάνι του Πειραιά, οργανωμένη από το Ίδρυμα Κωστόπουλου. Μετείχε, επίσης, στην ομαδική έκθεση «Outlook» του 2003 στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Το 2004 έργα του εκτέθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής σε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το 2012 στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

• 2017 Πέθανε ο ζωγράφος Δημήτρης Μυταράς. Ο Δημήτρης Μυταράς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους και σκηνογράφους της γενιάς του ‘60

• 2019 Πέθανε ο Μπρούνο Γκάντς: Ο εμβληματικός ηθοποιός της «Πτώσης». Ελβετός ηθοποιός, μία από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες του γερμανόφωνου θεάτρου και κινηματογράφου, με παγκόσμια εμβέλεια.