Εορτασμός της Ενορίας του Αγίου Αγαπητού στο Αγάπη Τήνου
Την παραμονή τελέστηκε πανηγυρικός εσπερινός από τον εφημέριο Κώμης, π. Αλέξανδρο Πέρρο, ενώ το κήρυγμα το έκανε ο εφημέριος, π. Νικόλαος Ψάλτης.
Συμπροσευχήθηκαν μαζί τους ο διάκονος π. Μάριος Φώσκολος και ο καταγόμενος από το Αγάπη, π. Πέτρος Αρμακόλας, του Τάγματος των Πατέρων Καπουκίνων.
Ανήμερα της εορτής, πλήθος κόσμου, ευλαβείς του Αγίου και φιλέορτοι συμμετείχαν στην αρχιερατική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε από τον Αρχιεπίσκοπό μας, Σεβασμιότατο π. Ιωσήφ Πρίντεζη.
Μαζί του συλλειτούργησαν ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής, π. Μάρκος Φώσκολος, ο εφημέριος, π. Νικόλαος Ψάλτης, ο π. Αλέξανδρος Πέρρος, ο π. Πέτρος Αρμακόλας και ο π. Ροζάριο Σκονιαμίλιο (Δομινικανός πατέρας). Στην Τράπεζα του Λόγου και της Ευχαριστίας υπηρέτησε ο διάκονος π. Μάριος Φώσκολος.
Ο Σεβασμιότατος, στο κήρυγμά του είπε:
Σήμερα τιμούμε έναν 15χρονο ήρωα της πίστης μας. Έναν έφηβο ο οποίος δεν δέχτηκε να απαρνηθεί την πίστη του για να σώσει τη ζωή του. Εμείς σήμερα διδάσκουμε στα 15χρονα ότι έχουν δικαιώματα, ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν και ότι δεν χρειάζεται να στερούνται τίποτα. Δεν τα διδάσκουμε να είναι ήρωες. Βέβαια κανένας δεν είπε στον Άγιο Αγαπητό να γίνει ήρωας. Δεν διδάχτηκε με λόγια αλλά με τα έργα των ενηλίκων που δεν αρνήθηκαν την πίστη τους για να σώσουν τη ζωή τους. Του ενέπνευσαν τον ηρωισμό.
Ο ήρωας και ο υπερήρωας είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ίσως και αντίθετα. Έχουμε εμπνευστεί τους υπερήρωες από τα κόμικς. Δεν είναι πραγματικοί άνθρωποι, παρότι εμπνέουν τη νεολαία. Ο υπερήρωας έχει υπεράνθρωπες δυνάμεις. Καταφέρνει να σώσει τους άλλους χωρίς εκείνος να πληγεί επειδή είναι άτρωτος. Δεν πονάει, δεν τραυματίζεται, δεν πεθαίνει.
Οι ήρωες, από την άλλη, θυσιάζουν τον εαυτό τους, πληγώνονται, υποφέρουν, πεθαίνουν για να προσφέρουν ευεργεσία και σωτηρία στους άλλους. Οι υπερήρωες και οι υπεράνθρωποι είναι στα όρια της φαντασίας ενώ οι ήρωες είναι στα όρια της πραγματικότητας.
Ο πρώτος ήρωας είναι ο Ιησούς Χριστός, που ναι μεν έχει υπεράνθρωπες δυνάμεις και κάνει θαυματουργικές πράξεις και θεραπείες, αλλά πρώτον θυσίασε τον εαυτό του με το να γεννηθεί άνθρωπος και να αφήσει την πραγματική του ζωή ως Θεός και επιπλέον υπέφερε και πέθανε ως άνθρωπος. Και με τις δύο αυτές του πράξεις έσωσε τους ανθρώπους από τον αιώνιο θάνατο, από τον χαμό.
Ο πραγματικός ήρωας είναι εκείνος που ακολουθεί τα βήματα του Χριστού, που τον ομολογεί μπροστά στους ανθρώπους. Και πως τον ομολογούμε μπροστά στους ανθρώπους; Δεν χρειάζεται να λέμε συνέχεια ότι είμαστε χριστιανοί, ότι πιστεύουμε, ότι πηγαίνουμε στην εκκλησία, ότι δίνουμε ελεημοσύνη. Τον ομολογούμε όταν κάνουμε με αγάπη αυτό που έχουμε κληθεί να κάνουμε: όταν είμαστε πιστοί στο γάμο μας, όταν είμαστε συνεπείς με τα παιδιά μας, όταν είμαστε τίμιοι στην εργασία μας, όταν δείχνουμε ζήλο στην ποιμαντική μας δράση, όταν δεν επιβάλουμε τον εαυτό μας με τη βία και με πολλούς άλλους τρόπους. Αυτά τα απλά αλλά ουσιώδη πράγματα μας κάνουν ήρωες. Δεν θα μας γράψουν τα βιβλία της ιστορίας, αλλά ο Ιησούς θα μας ομολογήσει μπροστά στον ουράνιο Πατέρα του. Στο τέλος της ζωής μας θα ακούσουμε την μόνη επιβεβαίωση που έχει σημασία: Πατέρα, θα πει ο Ιησούς, αυτός είναι δικός μου. Είναι ο άνθρωπος που έσωσε τη ζωή του γιατί την έχασε για να κάνει το σωστό. Είναι ο άνθρωπος που έδωσε ελπίδα σε πολλούς ανθρώπους γιατί ενήργησε με πραότητα και σεβασμό και αγαθή συνείδηση.
Ο Άγιος Αγαπητός, όταν υπέφερε τα βασανιστήρια για την χριστιανική του πίστη, δεν σκεφτόταν ότι εμείς θα τον θυμόμαστε μετά από 2000 χρόνια και θα τελούμε λειτουργία προς τιμή του σε ένα χωριό της Τήνου. Δεν σκέφτηκε να κάνει εντύπωση σε κανέναν συνομήλικό του, ούτε σκεφτόταν ότι θα γίνει ήρωας. Απλά σκεφτόταν ότι αυτό ήταν το σωστό, να μην απαρνηθεί την πίστη του στον Χριστό.
Ούτε εμείς έχουμε μεγάλα σχέδια για την ζωή μας. Θέλουμε να μας θαυμάζει ο κόσμος; Ο θαυμασμός του κόσμου ξεφτίζει γρήγορα. Θέλουμε να μας γράψουν τα βιβλία της ιστορίας; Τα βιβλία γράφουν για πάρα πολλούς και όχι πάντα για καλό. Ένα όμως πρέπει να μας νοιάζει. Στο τέλος να έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας ότι κάναμε το σωστό, ότι σκορπίσαμε αγάπη γύρω μας, ότι γιατρέψαμε καρδιές, ότι στηρίξαμε τον ταλαιπωρημένο. Ότι στο τέλος ο Ιησούς θα μας πει: έλα στην Βασιλεία μου. Εσύ είσαι δικός μου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας δόθηκε η ευλογία στους παρόντες με τα λείψανα του Αγίου Αγαπητού που βρίσκονται στον Ναό.
δμφ
Καθολική Αρχιεπισκοπή Τήνου – Νάξου
