Σαν σήμερα, 12 Μαρτίου…

Σήμερα, 12 Μαρτίου 2024

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές

• Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο καθιερώθηκε το 2009 με πρωτοβουλία των «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» (RSF), μιας δημοσιογραφικής οργάνωσης με έδρα τη Γαλλία, ταγμένης στην υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Μαρτίου για να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχουν χώρες που λογοκρίνουν το Ίντερνετ και στερούν από τους πολίτες τους το δικαίωμα στην έκφραση και την ενημέρωση.

• Ημέρα Δενδροφύτευσης στην Κίνα.

• Εθνική Εορτή του Μαυρικίου. Γιορτάζεται η επέτειος της ανεξαρτησίας της χώρας από τη Μεγάλη Βρετανία (1968).

• Ημέρα του Στρειδοφάγου στα νησιά Φερόες.

• Ημέρα Νεολαίας στη Ζάμπια.

• Πρωτοχρονιά των Αζτέκων στο Μεξικό.

Χριστιανικό Εορτολόγιο

Ορθόδοξη Εκκλησία

• Γρηγορίου πάπα Ρώμης του Διαλόγου.

• Αγίου και δικαίου Φινεές.

• Αγίου Ααρών αδελφού του θεόπτου Μωϋσέως.

• Οσίου πατρός ημών Θεοφάνους, επισκόπου Σιγριανής.

• Αγίων εννέα Μαρτύρων των εν Περσίδι.

• Οσίου πατρός ημών Συμεών του Νέου Θεολόγου.

• Οσίου πατρός ημών Συμεών του Ευλαβούς.

• Αγίου Δημητρίου, βασιλέως της Γεωργίας.

• Αγίου ιερομάρτυρος Νικηφόρου της Κριμαίας.

Καθολική Εκκλησία

• Αγίου Θεοφάνους του ομολογητού.

• Αγίου Μαξιμιλιανού.

• Αγίας Φίνας.

• Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης.

Είπαν…

• “Στην πολιτική, όπως και στην ζωή, πρέπει να αντιμετωπίζετε όλα τα ακανθώδη προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων με κατανόηση και ευγένεια”

• “Στην πολιτική τα ετερώνυμα μπορεί να έλκονται, αλλά συνήθως δεν μακροημερεύουν”

• “Στην πολιτική έχει μεγαλύτερο κόστος να μην παίρνεις θέση, να απέχεις δηλαδή, από το να δηλώνεις με παρρησία, ξεκάθαρα και με σαφήνεια, αυτό που πιστεύεις”

View fullsize

Σαν σήμερα, 12 Μαρτίου…

Τι έγινε σαν σήμερα, 12 Μαρτίου, στην Ελλάδα και στον Κόσμο

1550 Ισπανοί και αυτόχθονες στρατιώτες υπό τις διαταγές του Πέδρο ντε Βαλδίβια νικούν ένα στρατό 60.000 Μαπούτσε στη μάχη του Πένκο στη σημερινή Χιλή.

1613 Γεννήθηκε ο André Le Nostre (Αντρέ Λε Νοτρ), Γάλλος αρχιτέκτονας τοπίου: επίσημος κηπουρός του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄ που είχε ως βασικότερο και πιο σημαντικό καθήκον να δημιουργήσει τη φυτοκάλυψη στους κήπους και τα πάρκα του ανακτόρου των Βερσαλλιών.

1838 Πέθανε ο Μήτρος Πέτροβας. Κλεφτοκαπετάνιος και αγωνιστής του ’21 από τη Μεσσηνία. Είναι περισσότερο γνωστός ως Μητροπέτροβας.

1863 Γεννήθηκε ο Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο, (Gabriele D’Annunzio, πέθανε 1η Μαρτίου 1938) Ιταλός ποιητής, δημοσιογράφος, δραματουργός, και στρατιώτης κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου _ επιφανής εθνικιστής, με επιρροή στον ιταλικό φασισμό. Υπήρξε ένας από τους περιφημότερους ποιητές της εποχής του, επηρέασε γενιές Ιταλών συγγραφέων και προκάλεσε έντονες εντυπώσεις σε όλη την Ευρώπη. Για την αεροπορική του δράση στον Α΄ Παγκόσμιο, που του στοίχισε το ένα μάτι, την προπαγανδιστική του πτήση υπεράνω της εχθρικής Βιέννης και την εν συνεχεία κατάληψη του Φιούμε (σήμερα Ριέκα), που οργάνωσε και εκτέλεσε επί κεφαλής ατάκτων, θεωρήθηκε εθνικός ήρωας της Ιταλίας. Η ποιητική του φήμη συναγωνιζόταν αυτήν των ερωτικών και συγγραφικών σκανδάλων του.

1865 Γεννήθηκε ο Ανδρέας Καρκαβίτσας. Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας ήταν έλληνας πεζογράφος, κύριος εκπρόσωπος του ηθογραφικού διηγήματος με τους Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και Γεώργιο Βιζυηνό και ο κατ' εξοχήν εκπρόσωπος του νατουραλισμού στη νεοελληνική λογοτεχνία. Πιο γνωστά έργα του είναι η συλλογή διηγημάτων «Λόγια της Πλώρης» και η νουβέλα «Ο Ζητιάνος». Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1865 στα Λεχαινά Hλείας. Ήταν το μεγαλύτερο από τα έντεκα παιδιά του ρουμελιώτη Δημητρίου Καρκαβίτσα και της ντόπιας Άννας Σκαλτσά. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στη γενέτειρά του και δεκατριών χρόνων πήγε στην Πάτρα για γυμνασιακές σπουδές. Την περίοδο αυτή χρονολογείται ο άτυχος έρωτάς του για την Ιολάνθη Βασιλειάδη, από τη μορφή της οποίας θεωρείται πως εμπνεύστηκε για την ηρωίδα της Λυγερής (1896). Το 1883 γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε τον Δεκέμβριο του 1888. Στην Αθήνα σχετίστηκε με τον Κωστή Παλαμά, τον Κωνσταντίνο Χατζόπουλο και τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Η προκήρυξη του διαγωνισμού διηγήματος της Εστίας τον ώθησε στο χώρο της ηθογραφίας και ταξίδεψε σε χωριά της Ρούμελης για να συλλέξει λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία, τα οποία χρησιμοποίησε στα πρώτα έργα του. Το 1889 στρατεύτηκε και κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Μεσολόγγι γνώρισε τις άθλιες συνθήκες ζωής της ελληνικής υπαίθρου. Τις εντυπώσεις του κατέγραψε σε μια σειρά οδοιπορικών σημειώσεων, που αξιοποίησε στη νουβέλα του Ο ζητιάνος (1897). Μετά τη λήξη της στρατιωτικής του θητείας το 1891 δούλεψε ως γιατρός στο ατμόπλοιο Αθήναι, με το οποίο ταξίδεψε στη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα, τα παράλια της Μικράς Ασίας και τον Ελλήσποντο. Οι εμπειρίες του από την περίοδο αυτή της ζωής του περιέχονται στο ταξιδιωτικό ημερολόγιο Σ’ Ανατολή και Δύση και αξιοποιήθηκαν στην περίφημη συλλογή διηγημάτων του Λόγια της πλώρης (1899). Από τον Αύγουστο του 1896 και ως το 1921 υπήρξε μόνιμος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, φθάνοντας ως το βαθμό του γενικού αρχίατρου (συνταγματάρχη). Από τη θέση αυτή συνέχισε να ταξιδεύει με συνεχείς μεταθέσεις, που επιδίωκε ο ίδιος (την έντονη αυτή επιθυμία του για τα ταξίδια ονόμαζε «αειφυγία»). Ο Καρκαβίτσας υπήρξε μέλος της «Εθνικής Εταιρίας», που προωθούσε τη «Μεγάλη Ιδέα» και η ήττα του 1897 στάθηκε για τον Καρκαβίτσα πολύ μεγάλη απογοήτευση. Μέλος του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» το 1909, συμμετείχε στο κίνημα στου Γουδή, στράφηκε όμως στη συνέχεια εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως στρατιωτικός γιατρός και το 1916 αντιτάχτηκε στο βενιζελικό κίνημα της «Εθνικής Αμύνης», με αποτέλεσμα να τεθεί σε περιορισμό και να εξοριστεί στη συνέχεια στη Μυτιλήνη. Στο στράτευμα επανήλθε το 1920 και αποστρατεύτηκε δυο χρόνια αργότερα με δική του αίτηση. Οι κακουχίες της εξορίας συνέβαλαν στον κλονισμό της υγείας του. Στις 22 Οκτωβρίου του 1922 άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στο Μαρούσι από φυματίωση του λάρυγγα. Σύντροφός του στα τελευταία χρόνια της ζωής του στάθηκε η Δέσποινα Σωτηρίου, την οποία εγκατέστησε γενική κληρονόμο του, με διαθήκη που συνέταξε τέσσερις ημέρες πριν από τον θάνατό του. Η πεζογραφία του Καρκαβίτσα κινήθηκε αρχικά στο πλαίσιο της ειδυλλιακής ηθογραφίας, με αρκετά λαογραφικά στοιχεία και πέρασε σταδιακά προς τον ρεαλισμό, με στοιχεία κοινωνικού προβληματισμού, με κορυφαία έκφραση τον Ζητιάνο (1897). Από τα ογδόντα, συνολικά, διηγήματά του σταθμός στάθηκε η συλλογή Λόγια της πλώρης (1899), ενώ στο τελευταίο έργο του Ο αρχαιολόγος (1904) προσπάθησε να λειτουργήσει διδακτικά, προβάλλοντας τις ιδέες του για μια γόνιμη σχέση των νεοελλήνων με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Γύρω στο 1905 η λογοτεχνική παραγωγή του παρουσίασε σημαντική κάμψη, που διάρκεσε ως το τέλος της ζωής του, με μοναδική εξαίρεση τη διετία 1918-1920, οπότε ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη συγγραφή σχολικών αναγνωσμάτων, σε συνεργασία με τον Επαμεινώνδα Παπαμιχαήλ.Στο λογοτεχνικό έργο του Καρκαβίτσα κυριαρχεί η δημοτική γλώσσα στη μετριοπαθή της έκφραση. Η πορεία του στα γράμματα ξεκίνησε στο πλαίσιο της φθίνουσας περιόδου του Αθηναϊκού Ρομαντισμού. Από την περίοδο αυτή σώζονται χειρόγραφα από ποιητικά και πεζά έργα του στην καθαρεύουσα. Πολύ σύντομα, όμως, στράφηκε στη δημοτική και συνέβαλε στη διαμόρφωσή της χωρίς να υιοθετήσει τις ακρότητες του Ψυχάρη.

1878 Γεννήθηκε ο Νικόλαος Γεωργαντάς (πέθανε 23 Νοεμβρίου 1958) ήταν αθλητής στίβου, ολυμπιονίκης στα αγωνίσματα της λιθοβολίας και της δισκοβολίας. Διακρινόταν και σε άλλα αγωνίσματα ρίψεων, όπως η σφαιροβολία, ο ακοντισμός και η ελληνική δισκοβολία, ενώ συμμετείχε και σε αγώνες διελκυστίνδας. Είχε εντυπωσιακό παράστημα με ύψος 1,85 μ. και βάρος 81 κ.

1881 Γεννιέται στη Θεσσαλονίκη ο Μουσταφά Κεμάλ, που αποκλήθηκε Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων). Ιδρυτής του σύγχρονου κοσμικού κράτους της Τουρκίας, καθιέρωσε το λατινικό αλφάβητο και κατάργησε το φέσι και τον φερετζέ. Πέθανε το 1938. Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός, αναμορφωτής του τουρκικού κράτους που διαδέχτηκε τη διαλυθείσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φοίτησε ως το 1904 στη Στρατιωτική Σχολή της Κωνσταντινούπολης. Πήρε μέρος στην επανάσταση των Νεότουρκων που κατέληξε στη φυλάκιση του Αβδούλ Χαμίτ το 1909. Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο διακρίθηκε στην επιτυχή αντιμετώπιση της επιχείρησης των δυνάμεων της Αντάντ για την κατάληψη των Στενών. Μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας άρχισε να οργανώνει πλατιά επαναστατική κίνηση. Ερχεται σε ρήξη με τη σουλτανική κυβέρνηση και το 1919 κηρύσσει ανοιχτά τον πόλεμο εναντίον της. Το 1920 τίθεται επικεφαλής των τουρκικών δυνάμεων κατά των ελληνικών στρατευμάτων που είχαν εκστρατεύσει κατά της Μικράς Ασίας. Με επιδέξιους πολιτικούς και στρατιωτικούς ελιγμούς πέτυχε την υποστήριξη της Γαλλίας, ενώ η Σοβιετική Ενωση υποστήριξε το εθνικοαπελευθερωτικό τουρκικό κίνημα. Η νίκη επί των ελληνικών στρατευμάτων το 1922 και η εκδίωξή τους εδραίωσε τη θέση του Κεμάλ, ο οποίος κατάργησε τον σουλτανάτο και απομάκρυνε τον Χαλίφη από την Τουρκία ενώ επέβαλε σειρά μεταρρυθμίσεων, πολλές από τις οποίες ήταν προοδευτικού χαρακτήρα.

1854 Η Βρετανία και η Γαλλία υπογράφουν συνθήκη συμμαχίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά της Ρωσίας στον Κριμαϊκό Πόλεμο (1853–1856).

1889 Η Coca Cola πωλείται για πρώτη φορά σε γυάλινα μπουκάλια.

1910 Καθελκύεται στο Λιβόρνο το ελληνικό θωρηκτό “Γεώργιος Αβέρωφ”.

1913 Η Καμπέρα γίνεται πρωτεύουσα της Αυστραλίας.

1918 Η Μόσχα γίνεται και πάλι πρωτεύουσα της Ρωσίας μετά από 215 χρόνια κατά τα οποία πρωτεύουσα ήταν η Αγία Πετρούπολη.

1921 Στην ΕΣΣΔ, ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης, Βλαντιμίρ Λένιν, ανακοινώνει τη νέα οικονομική πολιτική (ΝΕΠ), που επιτρέπει τη δραστηριοποίηση ιδιωτικών επιχειρήσεων. «Η πολιτική αυτή ονομάστηκε νέα οικονομική πολιτική , γιατί κάνει στροφή προς τα πίσω. Εμείς τώρα υποχωρούμε, σαν να πηγαίνουμε προς τα πίσω, μα το κάνουμε για να κάνουμε πρώτα πίσω, και να πάρουμε μετά φόρα και να κάνουμε ένα άλμα πιο μεγάλο προς τα μπρος. Μόνο μ’ αυτόν τον όρο υποχωρήσαμε, πραγματοποιώντας τη νέα οικονομική πολιτική » Ι.Β Λένιν

1921 Η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας υιοθετεί το İstiklâl Marşı, ως εθνικό ύμνο της χώρας.

1921 Γεννήθηκε ο Τζιάννι Ανιέλλι, Ιταλός επιχειρηματίας: Giovanni Agnelli (πέθανε 24-Ιαν-2003) γνωστός και με το προσωνύμιο L’ Avocato _Ο Δικηγόρος Ιταλός βιομήχανος και βασικός μέτοχος του Ομίλου της Fiat Fiat S.p.A (1966–2003). Επίσης ήταν ισόβιος γερουσιαστής (1991–2003), ιδιοκτήτης της Γιουβέντους και ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ιταλίας εκείνη την περίοδο. Πρόεδρος της Confindustria _ΣΕΒ Ιταλίας. Παίρνοντας στα χέρια του την αυτοκινητοβιομηχανία της Φίατ, που είχε ιδρύσει ο παππούς του, Τζιοβάννι Ανιέλλι, στο Τορίνο το 1899, την μετέτρεψε σε διεθνή κολοσσό με 360.000 εργαζόμενους και κύκλο εργασιών 15 δισ.$. Επί των ημερών του, έφτασε να ελέγχει ο ίδιος το 4,4% του ΑΕΠ της Ιταλίας. Η Scuderia Ferrari που ανήκει στη Fiat ονόμασε το μονοθέσιο της Φόρμουλα 1 _F2003-GA το 2003, “F1 _Gianni Agnelli” ως φόρο τιμής στον Ανιέλλι.

1922 Γεννήθηκε ο Τζακ Κέρουακ. O Αμερικανός ποιητής και μυθιστοριογράφος Τζακ Κέρουακ ήταν η κατεξοχήν ηγετική μορφή του κινήματος Μπητ («Beat»), που αναδύθηκε στις ΗΠΑ την δεκαετία του ’50.

1922 Η Αρμενία, η Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν σχηματίζουν την Ομοσπονδία Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών της Υπερκαυκασίας.

1927 Γεννήθηκε στην Αθήνα (Ψυρή) ο διεθνής ποδοσφαιριστής Γιώργος Δαρίβας (πέθανε 97 ετών και ενταφιάστηκε στο Νεκροταφείο Καισαριανής). Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στα τελευταία χρόνια της κατοχής από την Νίκη Πλάκας και το 1946 πήγε στον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο και αγωνίστηκε ως βασικό στέλεχος μέχρι το 1958 (τέλειωσε την καριέρα του το 1959 στην Δόξα Πειραιά). Έχει φορέσει 16 φορές τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας (1951–1955) και έχει σημειώσει _αν και μέσος, 4 γκολ. Μετά από έναν αγώνα εναντίον της Τουρκίας τού κόλλησαν το παρατσούκλι “Λορέντζο”. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση εργάστηκε ως προπονητής στα τμήματα υποδομής αλλά και ως υπηρεσιακός στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού (1971–1975), διετέλεσε επίσης πρόεδρος του Συνδέσμου παλαιμάχων ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού. Βρέθηκε επίσης στην τεχνική ηγεσία αρκετών συλλόγων, όπως στους Κάδμο Θηβών και Εθνικό Αστέρα τους οποίους και οδήγησε για πρώτη φορά από το τοπικό στην Β’ Εθνική το 1962–63 και 1964–65 αντίστοιχα, ενώ την περίοδο 1980–81 οδήγησε τον Παναιγιάλειο μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Επίσης, εργάστηκε μεταξύ άλλων στους Φωστήρα, Βύζαντα Μεγάρων, Α.Ο. Χαλκίδας, Ηλυσιακό, Ατρόμητο Αθηνών, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Α.Ο. Τρικάλων κ.α.

1929 Η Οπελ AG, η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στη Γερμανία, αγοράζεται από την Τζένεραλ Μότορς Κορπορέισον των ΗΠΑ, έναντι 120 εκατομμυρίων μάρκων.

1930 Με επικεφαλής τον Μαχάτμα Γκάντι αρχίζει στην Ινδία η «πορεία των τριακοσίων μιλίων», σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της επιβολής μονοπωλίου στο αλάτι από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές. Δεκάδες χιλιάδες Ινδοί συλλαμβάνονται. Μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο Γκάντι.

1933 Στη Γερμανία, ο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ καταργεί τη σημαία της Γερμανικής Δημοκρατίας και δίνει εντολή να αναρτηθούν πλάι-πλάι η σβάστικα και η αυτοκρατορική σημαία.

1934 Στις επαναληπτικές δημοτικές εκλογές των Σερρών, το Αντιδικτατορικό Μέτωπο σημειώνει μεγάλη νίκη και δήμαρχος αναδεικνύεται ο κομμουνιστής Διονύσης Μενύχτας.

1938 Ναζιστικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Αυστρία, την οποία και καταλαμβάνουν σε δύο μέρες. Η Αυστρία προσαρτάται στη ναζιστική Γερμανία. Αγγλία και Γαλλία αναγνωρίζουν αμέσως αυτήν την αρπαγή. Η Σοβιετική Ένωση καταδικάζει ρητά την επιδρομή και ζητά να παρθούν μέτρα κατά των επιδρομέων.

1938 Γεννιέται ο Μάνος Ελευθερίου, ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Ο Μάνος Ελευθερίου υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους πνευματικούς δημιουργούς με πολυσχιδές έργο: Στιχουργός τραγουδιών που αγαπήθηκαν πολύ, ποιητής, μυθιστοριογράφος, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, ιστορικός, ζωγράφος και επιμελητής φωτογραφικών άλμπουμ. Σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2014 στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έλεγε μεταξύ άλλων για τη δουλειά του: «Ποιο είναι, όμως, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία; Όσα μας συμβαίνουν είναι απείρως πιο σημαντικά από όσα γράφουμε - αλλά δεν τα υπολογίζουμε. Όταν γράφω για ένα ζήτημα που με καίει, νομίζω πως θα βγει κάτι καλό -μια μπαλάντα, ας πούμε-αλλά σιγά-σιγά αρχίζω να αρρωσταίνω. Έχω εδώ και πολλά χρόνια την εντύπωση πως γράφω μέσα σε μιαν ομίχλη. Χωρίς να με κυνηγάει κανενός το αίμα, όποτε γράφω, ζω τις νύχτες του Μακμπέθ. Κακά, όμως, τα ψέματα: γράφω γιατί έτσι δίνω παράταση στη ζωή μου».

1943 Τμήματα του ΕΛΑΣ Δυτικής Θεσσαλίας απελευθερώνουν την Καρδίτσα. Στην ελεύθερη πια πόλη παίρνονται άμεσα μέτρα υπέρ του λαού. Την ίδια μέρα Ιταλικές μονάδες πυρπολούν την Τσαριτσάνη και εκτελούν 45 άτομα.

1945 Πέθανε σε ηλικία 15 ετών από τύφο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν — Μπέλσεν, η Άννα Φρανκ, εβραιοπούλα, που έμεινε στην ιστορία για το ημερολόγιό της. Γόνος εύπορης οικογενείας, η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου του 1929 στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας. Όταν οι ναζιστές ανήλθαν στην εξουσία το 1933 και μετά το πρώτο πογκρόμ κατά των Εβραίων ο διορατικός πατέρας της, Οτο Φρανκ μετέφερε την τετραμελή του οικογένεια (τη γυναίκα του και τις δύο κόρες του, Άννα και Μάργκο) στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Έτσι η Άννα είχε μια όμορφη παιδική ηλικία μέχρι που τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ολλανδία. Η οικογένεια Φρανκ κρύφτηκαν για δύο ολόκληρα χρόνια[1]. Μέχρι που προδόθηκαν και στις 4 Αυγούστου 1944 τους έπιασε η Γκεστάπο και έστειλε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς – Μπιρκινάου. Μετά τις νίκες του Κόκκινου Στρατού η Άννα και η μεγαλύτερη αδελφή της μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλσεν. Από όλη την οικογένεια μόνο ο πατέρας γλίτωσε από τη βαρβαρότητα των ναζί. Όσο διάστημα η Άννα Φρανκ ζει κρυμμένη καταγράφει στο ημερολόγιό της τις σκέψεις της για την αγάπη, τη ζωή, την ευτυχία… Έγραφε το ημερολόγιό της σε μορφή γραμμάτων, τα οποία απηύθυνε σε μια φανταστική φίλη, την Κίττυ. Η πρώτη σελίδα του ημερολογίου γράφτηκε στις 8 Ιουλίου 1942 – τρεις μέρες αφότου η αδελφή της θα έπρεπε να παρουσιαστεί στη Γκεστάπο για τη «μεταφορά της στη Γερμανία». Αυτή η ημερομηνία οδήγησε την οικογένεια στην κρυψώνα της, μερικά δωμάτια στο πίσω μέρος μιας αποθήκης. Η τελευταία σημείωση έχει γραφτεί από την Άννα την 1 Αυγούστου 1944. «Είναι δυνατόν κάποτε να ξαναγελάσουμε και να ‘μαστε χαρούμενοι, όταν θα ξεχαστούν κάπως αυτές οι φοβερές σκηνές του πολέμου; Κάθε τι που κάνω σκέφτομαι αυτούς που έχουν χαθεί. Κι όταν καμιά φορά γελώ, ξαφνικά τρομάζω και σκέφτομαι πως δεν είναι σωστό να είμαι χαρούμενη. Πρέπει όμως να κλαίω κι όλη την ημέρα;» Το Ημερολόγιο βρέθηκε εντελώς τυχαία. Τρεις μέρες μετά τη σύλληψη της οικογένειας Φρανκ, η στενή φίλη και βοηθός της οικογένειας Μεπ Γκρίες, βρήκε τα πεταμένα τετράδια της Άννας – στα οποία δεν έδωσαν σημασία οι Γκεσταπίτες. Τα μάζεψε, τα φύλαξε προσεχτικά και στα τέλη Μάη του 1945 τα έδωσε στον πατέρα της Άννας, Όττο Φρανκ, ο οποίος μόλις είχε απελευθερωθεί. Αυτό το ημερολόγιο είναι σήμερα ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Μεταφράστηκε σε πάρα πολλές γλώσσες και έχουν τυπωθεί εκατομμύρια αντίτυπα. Στην αρχή έδωσε το ημερολόγιο για μετάφραση προκειμένου να το διαβάσει η γιαγιά της Αννας που είχε βρει καταφύγιο στην Ελβετία, και να πάρει μια ιδέα από τα βάσανά τους. Έπειτα όμως από το άρθρο «Η φωνή ενός παιδιού» σε ολλανδική εφημερίδα (3/4/1946) ο Οττο Φρανκ δέχτηκε πιέσεις να δημοσιεύσει το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ». Έκτοτε και μέχρι που πέθανε στη δεκαετία του 1980, ο Οττο Φρανκ έπρεπε να αποδεικνύει σε δικαστήριο όπου τον έσερναn νεοφασίστες ότι το ημερολόγιο δεν ήταν πλαστό. Κοντά και οι αναθεωρητές ιστορικοί του Ολοκαυτώματος συνεχίζουν να το αμφισβητούν. “Τριγυρνάω χωρίς σκοπό στο σπίτι, από δωμάτιο σε δωμάτιο, ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες. Αισθάνομαι πως είμαι ένα πουλί που του έκοψαν τις φτερούγες και στο σκοτάδι χτυπάει τα φτερά του στα σίδερα του στενού κλουβιού του. “Να βγω έξω, να βγω έξω’’ ακούω μια φωνή μέσα μου… Ποθώ τον αέρα της εξοχής και το γέλιο. Ξέρω όμως δεν υπάρχει άλλη λύση και τότε πηγαίνω στο κρεβάτι μου, για να μπορέσω να ξεπεράσω αυτές τις δύσκολες ώρες.. Αυτά που λέω σε εσένα, δεν πρέπει να τα δείξω στους άλλους. Γιατί, αν και οι οχτώ παραπονιόμαστε και γυρνάμε στο σπίτι με δυστυχισμένα πρόσωπα, πού θα καταλήγαμε”

1946 Γεννήθηκε η Λάιζα Μινέλι (Liza May Minnelli, κόρη της Τζούντι Γκάρλαντ και του σκηνοθέτη Βινσέντε Μινέλι.), Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. Βραβευμένη με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 1972 Καμπαρέ (Cabaret), επίσης κάτοχος δυο Χρυσών Σφαίρών, ενός BAFTA, ενός Βραβείου Έμμυ και τεσσάρων Βραβείων Τόνυ (μεταξύ των οποίων και ένα ειδικό βραβείο Τόνι)

1947 Ο αμερικανός πρόεδρος, Χάρι Τρούμαν, παρουσιάζει το δόγμα του (Δόγμα Τρούμαν) για την καταπολέμηση του κομουνισμού. Για την Ελλάδα αυτό σημαίνει αποχώρηση των βρετανικών δυνάμεων και ένταξη της χώρας στην αμερικανική σφαίρα επιρροής, καθώς και την έναρξη της αμερικανικής στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας. Παρείχαν κάθε βοήθεια προκειμένου να χτυπηθεί και να νικηθεί ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Το Δόγμα Τρούμαν υπήρξε ουσιαστικά η εναρκτήρια δήλωση του Ψυχρού Πολέμου κι είχε ως αποτέλεσμα τη μεταβολή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σ' αυτό που ο διπλωμάτης Τζορτζ Κέναν αποκάλεσε «Θεωρία της Ανάσχεσης». Διακηρύσσει ότι οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν «τους ελεύθερους ανθρώπους που αντιστέκονται στην προσπάθεια υποταγής τους σε ένοπλες μειοψηφίες ή εξωτερικές πιέσεις». Ο αμερικανός πρόεδρος, Χάρι Τρούμαν, εννοούσε φυσικά ότι η εξαγγελία του ήταν η απάντηση στην αυξανόμενη κομουνιστικοποίηση της Ευρώπης και αφορούσε ειδικά τις προσπάθειες των κομουνιστικών κινημάτων να καταλάβουν την εξουσία στο Ιράν, την Τουρκία και την Ελλάδα. Ο αμερικανός πρόεδρος έκανε τη διακήρυξή του αυτή στις 12 Μαρτίου του 1947, απευθυνόμενος στο κογκρέσο, μεσούντος του ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Το δόγμα του πρακτικά αποσκοπούσε στη βοήθεια των κυβερνήσεων Ελλάδας, Τουρκίας και Ιράν να αντιμετωπίσουν τον επαπειλούμενο κομουνιστικό κίνδυνο. Ο Τρούμαν είπε πως «εάν η Ελλάδα και η Τουρκία δεν λάμβαναν τη βοήθεια, τότε ήταν αναπόφευκτο να πέσουν στον κομουνισμό κι αυτό θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για όλη την περιοχή». Στις 10 Μαΐου 1947 το Κογκρέσο ενέκρινε το σχέδιό του και στις 22 Μαΐου έγινε νόμος του αμερικανικού κράτους. Η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια που δόθηκε σε Ελλάδα και Τουρκία ανήλθε στα 400 εκατομμύρια δολάρια. Την ίδια περίοδο, διατυπώθηκε και το Σχέδιο Μάρσαλ, από τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ, το οποίο αποσκοπούσε στην παροχή βοήθειας στις κατεστραμμένες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χώρες της Ευρώπης για την ανόρθωσή τους. Συνολικά, από το 1948 έως το 1951, οι Αμερικανοί δαπάνησαν 13 δισεκατομμύρια δολάρια. Η χώρα μας έλαβε, υπό μορφή δωρεών, 706,7 εκατομμύρια δολάρια.

1951 Κάνει το ντεμπούτο του στις εφημερίδες των ΗΠΑ, το κόμικ, “Ο Ντένις, ο τρομερός”.

1955 Πέθανε ο Τσάρλι Πάρκερ, Charlie Parker Jr _γενν. 29-Αυγ-1920, ένας από τους σημαντικότερους Αφροαμερικανούς μουσικούς της τζαζ, συνθέτης και άλτο σαξοφωνίστας. Η επίδρασή του στην εξέλιξη της τζαζ θεωρείται πολύ σημαντική, ενώ συνέβαλε καθοριστικά, μαζί με τον Ντίζι Γκιλέσπι, στη διαμόρφωση του μπίμποπ κατά τη 10ετία του 1940. Συχνά αναφέρεται και με το ψευδώνυμο Μπερντ (Bird ή Yardbird), το οποίο απέκτησε στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του και διατήρησε μέχρι το τέλος της.

1970 Οι κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού κατεβαίνουν σε 24ωρη απεργία πείνας με αίτημα το σταμάτημα των μεταγωγών και την άμεση απελευθέρωση των βαριά άρρωστων, των γερόντων, των γυναικών και όλων των πολιτικών κρατουμένων.

1987 Ξεσπά σφοδρή κρίση μεταξύ Εκκλησίας και Κυβέρνησης, με αφορμή το νομοσχέδιο Τρίτση που θέτει υπό κρατικό έλεγχο την εκκλησιαστική περιουσία.

1989 Παγκόσμιος ιστός: Η εφεύρεση που άλλαξε τον κόσμο. «Ασαφής αλλά συναρπαστική». Αυτή ήταν η απάντηση του προϊσταμένου του Τιμ Μπέρνερς-Λι στην πρότασή του με τίτλο «Διαχείριση Πληροφοριών: Μία Πρόταση», που υποβλήθηκε στις 12 Μαρτίου 1989, όταν ο εφευρέτης του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web, πασίγνωστος με τα αρχικά WWW) ήταν ένας 33χρονος μηχανικός λογισμικού. Ο Μπερνερς-Λι επανανήλθε και με την βοήθεια του Βέλγου συναδέλφου του Ρομπέρ Καγιό διατύπωσε την τελική του πρόταση στις 12 Νοεμβρίου 1990, που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο. Αρχικά, ο Μπέρνερς-Λι οραματίστηκε μία «μεγάλη υπερκειμενική βάση δεδομένων με συνδέσμους», που ονομάστηκε «Mesh», για να βοηθήσει τους συναδέλφους του στο CERN (το μεγάλο εργαστήριο πυρηνικής φυσικής στην Ελβετία) να μοιράζονται πληροφορίες μεταξύ πολλών υπολογιστών. Ο προϊστάμενος του 33χρονου Μπέρνερς-Λι τού επέτρεψε να διαμορφώσει το ταπεινό διάγραμμα ροής σ’ ένα λειτουργικό μοντέλο, αναπτύσσοντας τη γλώσσα HTML, την εφαρμογή HTTP και το WorldWideWeb.app , το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης στο Παγκόσμιο Ιστό. Μέχρι το 1991, οι εξωτερικοί διακομιστές (servers) του Παγκοσμίου Ιστού ήταν λειτουργικοί και το όλο σύστημα άρχισε να αποκαλύπτεται σταδιακά στο ευρύ κοινό. Ονομάστηκε Παγκόσμιος Ιστός, γιατί αποτελείται από μυριάδες διασυνδεδεμένους δικτυακούς τόπους (web site), που εξασφαλίζουν τη δυνατότητα στον χρήστη να μετακινείται εύκολα από τον ένα τόπο στον άλλο και από τη μία ιστοσελίδα ενός τόπου να έχει πρόσβαση σε ιστοσελίδα άλλου, με τη συνδρομή συνδέσμων υπερκειμένου (hypertext). Παγκόσμιος Ιστός: Η εποχή της πληροφορίας. Ο Παγκόσμιος Ιστός σύντομα θα φέρει επανάσταση στη ζωή μας, με την έλευση της εποχής της πληροφορίας. Σήμερα, υπάρχουν σχεδόν 2 δισεκατομμύρια ιστοσελίδες. Είτε τον χρησιμοποιούμε για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και για εργασία στο σπίτι, είτε για ψυχαγωγία και ενημέρωση, δεν μπορούμε πλέον να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς τον Παγκόσμιο Ιστό. Για να μην συγχέεται με το Ίντερνετ, το οποίο εξελίχθηκε από τη δεκαετία του 1960, ο Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web) είναι μία διαδικτυακή εφαρμογή βασισμένη σε καινοτομίες όπως η γλώσσα HTML, οι διευθύνσεις URL και το πρωτόκολλο μεταφοράς υπερκειμένου ή HTTP. Ο Παγκόσμιος Ιστός έχει επίσης γίνει μία αποκεντρωμένη κοινότητα, που βασίζεται στις αρχές της καθολικότητας, της συναίνεσης και του σχεδιασμού από τη βάση προς την κορυφή. «Υπάρχουν πολύ λίγες καινοτομίες που έχουν αλλάξει πραγματικά τα πάντα», δηλώνει ο Τζεφ Τζάφι, διευθύνων σύμβουλος της κοινοπραξίας World Wide Web, που θέτει τα πρότυπα για τον Παγκόσμιο Ιστό και προσθέτει ότι «Ο Παγκόσμιος Ιστός είναι η πιο επιδραστική καινοτομία της εποχής μας». Tιμ Μπέρνερς-Λι: “Απαιτείται αλλαγή πλεύσης”.Μιλώντας στο BBC ο θεμελιωτής του World Wide Web (www) είπε ότι απαιτείται παγκόσμια δράση για να σταματήσει «η καθοδική βουτιά προς ένα δυσλειτουργικό μέλλον», ιδίως όσον αφορά την εμπορευματοποίηση, την υποκλοπή και τη χειραγώγηση των προσωπικών δεδομένων των χρηστών, την συστηματική εξάπλωση της επιθετικότητας και της παραπληροφόρησης, την ολοένα μεγαλύτερη πόλωση των απόψεων κ.α. Όπως είπε, μέσα σε αυτή την 30ετία, τα πρώτα 15 χρόνια ήσαν καλά, αλλά μετά «στράβωσαν» και τώρα απαιτείται αλλαγή πλεύσης για να διορθωθούν ξανά. Δήλωσε πάντως αισιόδοξος, επειδή ολοένα περισσότεροι άνθρωποι -χάρη και σε σκάνδαλα τύπου Cambridge Analytica- αρχίζουν πια να καταλαβαίνουν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν ως χρήστες του Ιστού. Κάλεσε τους πάντες -από τους πολιτικούς ηγέτες και τους επιχειρηματίες ως τους απλούς πολίτες- να συμβάλουν, ώστε το διαδίκτυο να γίνει καλύτερο και όχι χειρότερο τα επόμενα χρόνια.

1994 Η Εκκλησία της Αγγλίας χειροτονεί την πρώτη γυναίκα ιερέα.

1994 Την ίδια μέρα, αποδεικνύεται, πως η φωτογραφία, η οποία θεωρούταν, ότι απεικόνιζε το τέρας του Λοχ Νες, ήταν απάτη.

2000 Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ ζητά συγγνώμη “από όσους στο παρελθόν υπέστησαν διώξεις στο όνομα του χριστιανισμού”

2002 Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Σπύρος Κυπριανού

2002 Στο Τέξας η Αντρέα Γιετς καταδικάζεται σε ισόβια φυλάκιση, επειδή, έπνιξε τα πέντε παιδιά της, τον Ιούνιο του προηγούμενου έτους.

2005 Ο Κάρολος Παπούλιας αναλαμβάνει Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

2005 Πέθανε ο μουσικοσυνθέτης, Σταύρος Κουγιουμτζής. Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη. Με το χώρο της μουσικής ήρθε σε επαφή σε ηλικία 15 ετών, οπότε κι άρχισε τις σπουδές του στη Σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Το πρώτο τραγούδι του το έγραψε το 1960. Ήταν το «Περιστεράκι», με το οποίο συμμετείχε ένα χρόνο αργότερα στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη. Ακολούθησε μια σειρά από τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά», «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», καθώς και μια σειρά από συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής: Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Ζωγράφος, Καίτη Χωματά. Το 1966 μπήκε δυναμικά και στο χώρο του θεάτρου, γράφοντας τη μουσική για το έργο του Γιώργου Θεμελή «Το ταξίδι», το οποίο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, σε σκηνοθεσία Ευγένιου Σπαθάρη. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Αθήνα κι άρχισε μια μεγάλη συνεργασία με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τον ανερχόμενο τότε τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Γιάννη Καλατζή και τη Βίκυ Μοσχολιού. Αυτή την περίοδο έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, που έμειναν στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου: «Κάπου νυχτώνει», «Πού ’ναι τα χρόνια», «Όλα καλά κι όλα ωραία», «Ο ουρανός φεύγει βαρύς». Αν και εξαιρετικός στιχουργός των μεγαλύτερων επιτυχιών του, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς (Κ. Βίρβος, Σ. Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλο) και ποιητές (Γ, Θέμελης, Ντ. Χριστιανόπουλος, Κ. Βάρναλης), δημιουργώντας για περισσότερο από 30 χρόνια κλασσικά λαϊκά τραγούδια, με ιδιαίτερη απήχηση στον κόσμο. Ακολούθησε μια ηθελημένη σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη γενέτειρα του. Κατόπιν προτροπής του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε το 1998, με κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή υμνογραφία, που παρουσιάστηκαν και ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα, την Αιμ. Κουγουμτζή και χορωδία, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».

2018 Πέθανε ο ηθοποιός Χρήστος Σιμαρδάνης. Ο Χρήστος Σιμαρδάνης γεννήθηκε το 1956, στην Αλεξάνδρεια, από Ελληνες γονείς με καταγωγή από την Ικαρία. Στην Ελλάδα ήρθε με την οικογένειά του το 1962. Σπούδασε υποκριτική στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Λονδίνο στο Central School of Speech and Drama. Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του ’80 με συμμετοχή σε αρκετές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, στο Χορό. Συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ στις παραστάσεις: «Ο γλάρος» του Τσέχοφ (26/3/2015). «Σερσέ λα φαμ» του Πασχάλη Στρατή (2014) και «Το τίμημα» του Μίλερ (2014). Στο ελεύθερο θέατρο έπαιξε: «Η σημασία να είναι κανείς σοβαρός», «Βγάλε τον υπουργό από την πρίζα» των Ρέππα — Παπαθανασίου, «Σεσουάρ για δολοφόνους», «Ο μεγάλος και ο μικρός», «Μαντάμ Σουσού», «Η Μαργαρίτα Γκοτιέ ταξιδεύει απόψε…», «Ειρήνη», «Μαύρη κωμωδία», κ.ά.Με τον Πέτρο Φιλιππίδη έκανε τη μετάφραση και απόδοση των έργων «Μαύρη κωμωδία» του Πίτερ Σάφερ, «Ιδιωτικές ζωές» και «Χάρολντ και Μοντ». Επίσης, με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Γιάννη Μπέζο έκαναν τη μετάφραση του έργου «Απατεώνες και τζέντλεμεν», ενώ με τον Π. Φιλιππίδη συνυπογράφουν τη διασκευή του έργου «Υπηρέτης δύο αφεντάδων». Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες: «Πέτρινα χρόνια», «Ο έρωτας του Οδυσσέα», «Ο μελισσοκόμος», «Με φόβο και πάθος», «Μανία», «Βίος και πολιτεία», «Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο», «Ο Ηλίας του 16ου», «Το κολιέ», «Καραβάν σαράι», κ.ά. Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές: «Η ζωή του Αττίκ», «Ακυβέρνητες πολιτείες», «Το δις εξαμαρτείν», «Μάνα είναι μόνο μία», «Οι μάγισσες», «Η ζωή του Παπαδιαμάντη», «Νταντά», «Λατρεμένοι μου γείτονες», «Το αμάρτημα της μητρός μου». Χαρισματικός και αξιαγάπητος, με το χιούμορ να μην τον εγκαταλείπει ούτε στις δύσκολες στιγμές, ο Χρήστος Σιμαρδάνης αυτοβιογραφείται: «Εκανε πολλές απόπειρες σπουδών κυρίως ψάχνοντας τα ταλέντα του ή να βρει την ψυχή του. Την οποία και τα οποία δεν έχει εντοπίσει ακριβώς. Αν ήταν όταν έπρεπε πιο μελετηρός, ίσως να είχε γίνει αρχαιολόγος ή ιστορικός. Και τώρα προσπαθεί να γεμίσει τα κενά κάνοντας θέατρο. Εδώ και ένα χρόνο δε πολύ εποικοδομητικά στο ΚΘΒΕ. Φαίνεται ότι τα πράγματα πήραν το δρόμο μόνα τους. Αλλωστε, τα πράγματα γίνονται όταν αυτά θέλουν. Θεωρείται χαριτωμένος και ευφυής από τους φίλους του. Και τεμπέλης, αναβλητικός και παρορμητικός από τους πιο προσεκτικούς παρατηρητές. Περιμένει με περιέργεια να γεράσει κι άλλο και να πεθάνει μήπως και ανακαλύψει κάτι. Η δε μόνη κριτική που εκτίμησε ιδιαίτερα και θυμάται είναι ότι αποτελεί ζωντανό παράδειγμα του τι σημαίνει να έχεις χιούμορ και όχι να κάνεις πλάκα».