Σήμερα, και Σαν Σήμερα 22 Μαρτίου…

Σήμερα, 22 Μαρτίου 2024

Γιορτάζουν

  • Δρόσος

  • Δροσίς

  • Δροσίδα

  • Δροσούλα

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές

  • Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό

  • Ημέρα της Βαλτικής Θάλασσας. Εορτασμός με οικολογικό περιεχόμενο.

Χριστιανικό Εορτολόγιο

Ορθόδοξη Εκκλησία

  • Α’ Χαιρετισμοί. Ένα από τα λαοφιλέστερα ποιήματα της ελληνορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης και φιλολογικό μνημείο άφταστης τελειότητας. Ένας ύμνος προς την Παναγία, που, όταν ψάλλεται στις εκκλησίες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προκαλεί ρίγη αληθινής συγκίνησης και πνευματικής ανάτασης στους πιστούς. «Ακάθιστος Ύμνος» ονομάστηκε, επειδή, όταν ψάλλεται, το εκκλησίασμα στέκεται όρθιο, ενώ η εναλλακτική ονομασία του «Χαιρετισμοί», προέρχεται από τη συχνά επαναλαμβανόμενη λέξη Χαίρε. Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται τμηματικά το βράδυ της Παρασκευής των τεσσάρων πρώτων εβδομάδων των Νηστειών και ολόκληρο το βράδυ της Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας των Νηστειών, κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας του Ακάθιστου Ύμνου. Αποτελείται από το προοίμιο «Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια» και 24 οίκους (στροφές) με αλφαβητική ακροστιχίδα από το Α έως το Ω. Το πρώτο μέρος του ποιήματος (Α-Μ) αναφέρεται σε επεισόδια από τη ζωή της Παναγίας (Ευαγγελισμός, Γέννηση του Ιησού, Υπαπαντή κ.ά.) και το δεύτερο μέρος (Ν-Ω) σε θεολογικά θέματα. Αναφέρεται γενικότερα στην ενανθρώπιση του Ιησού και τη σωτηρία των ανθρώπων, ενώ εξαίρεται η συμβολή της Παναγίας. Ο ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου δεν είναι γνωστός, καθώς οι μακροχρόνιες έρευνες δεν έχουν καταλήξει σε αναμφισβήτητα συμπεράσματα. Έχουν αναφερθεί τα ονόματα του Ρωμανού του Μελωδού, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιου, του διάκονου και ιαμβογράφου Γεωργίου Πισίδη, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανού Α', του μητροπολίτη Νικομηδείας Γεωργίου Σικελιώτη, της Κασσιανής και του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου. Η επικρατούσα παράδοση υποστηρίζει ότι ο Άκάθιστος Ύμνος γράφτηκε για τη διάσωση της Κωνσταντινούπολης από την πολιορκία των Αβάρων, ενός ταταρομογγολικού φύλου, το 626. Η σωτηρία της Βασιλεύουσας αποδόθηκε στην Υπέρμαχο Στρατηγό, την Υπεραγία Θεοτόκο.

  • Βασιλείου ιερομάρτυρος.

  • Αγίου ιερομάρτυρος Βασιλείου πρεσβυτέρου Αγκύρας.

  • Αγίας Δροσίδος και των συν αυτή πέντε Κανονικών. Θυγατέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Τραϊανού, σύμφωνα με το συναξάριό της (Παρισινός Κώδιξ Coisl. 223). Τιμάται μαζί με τις πέντε Κανονικές (=μοναχές) από την Εκκλησία στις 22 Μαρτίου για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον χριστιανισμό. Στον υπ’ αριθμ. 1578 κώδικα της Εθνικής Βιβλιοθήκης των Παρισίων αναφέρεται με το όνομα Δρουζίλη και η μνήμη της τιμάται στις 22 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα της μνήμης της γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Δροσίδα, Δροσούλα, και Δρόσος. Ο Τραϊανός ήταν ένας από τους ρωμαίους αυτοκράτορες, που είχε κηρύξει διωγμό κατά των χριστιανών. Οι κατά τόπους αρχές τους βασάνιζαν και τους θανάτωναν, αφήνοντας τα λείψανά τους άταφα. Όμως, πέντε Κανονικές, δηλαδή πέντε παρθένες, έβγαιναν κρυφά τη νύκτα και τα ενταφίαζαν στο ασκητήριό τους. Στο έργο αυτό βοηθούσε και η Δροσίς (Δροσίδα στη δημοτική), η οποία είχε παραδειγματιστεί από τη ζωή και την προσφορά των μοναχών. Ο μνηστήρας της, όμως, την παρακολούθησε και τη συνέλαβε την ώρα ενός ενταφιασμού. Την οδήγησε μαζί με τις πέντε μοναχές ενώπιον του Τραϊανού και αυτός εμφανώς ταραγμένος από την επιλογή της κόρης του διέταξε να τη θέσουν υπό φύλαξη και να θανατώσουν τις πέντε μοναχές. Η Δροσίδα κάποιο βράδυ κατόρθωσε να διαφύγει από τα ανάκτορα και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι κάποιων χριστιανών. Εκεί, έπειτα από οκτώ ημέρες κι ενώ προσευχόταν, κοιμήθηκε ειρηνικά.

  • Αγίων μαρτύρων Βασιλίσσης και Καλλινίκης.

  • Αγίου ιερομάρτυρος Βασιλείου επισκόπου Μανγκαζίας της Σιβηρίας.

  • Αγίου οσιομάρτυρος Ευθυμίου του εκ Δημητσάνης.

  • Αγίου ιερομάρτυρος Δημητρίου του εν Κιέβω.

  • Αγίας οσιομάρτυρος Σοφίας της εν Κιέβω.

Καθολική Εκκλησία

  • Ιερομάρτυρος Βασιλείου της Αγκύρας.

  • Αγίας Δαρέρκης.

  • Αγίου Επαφρόδιτου.

  • Αγίου Παύλου της Ναρβόνης, αποστόλου των Γαλατών.

  • Αγιου Νικολάου Όουεν.

    Είπαν…

  • “Να παραδοθείς στους απατηλούς υπαινιγμούς του κόλακα, είναι σαν να πιεις δηλητήριο μέσα σε χρυσό φλιτζάνι.” Δημόφιλος, Αρχαίος έλληνας φιλόσοφος.

  • “Στην πολιτική αν πέσεις, σήκω και συνέχισε, αλλιώς η ήττα γίνεται βίωμα, και η ετικέττα “loser” έτοιμη να σου κολλήσει.”

Σαν Σήμερα, 22 Μαρτίου…

Τι έγινε Σαν Σήμερα, 22 Μαρτίου, στην Ελλάδα και τον Κόσμο

  • 1594 O Ερρίκος της Ναβάρας μπαίνει στο Παρίσι, ως βασιλιάς Ερρίκος ο Δ και ξεκινά τη δυναστεία των Βουρβόνων, που από το 1700 επεκτάθηκαν και στην Ισπανία, όπου βασιλεύουν ακόμη (βασιλιάς Φελίπε ο ΣΤ’).

  • 1622 Ινδιάνοι σκοτώνουν στο Τζέιμσταουν της Βιρτζίνια 347 Άγγλους αποίκους, το ένα τρίτο του πληθυσμού της αποικίας.

  • 1599 Γεννιέται ο Φλαμανδός ζωγράφος Άντονι Βαν Ντάικ.

  • 1821 Πραγματοποιείται ένα αποφασιστικό βήμα για την απελευθέρωση της Καλαμάτας, που ήταν και η πρώτη μεγάλη νίκη της Επανάστασης του 1821. «Καζάνι που βράζει» έμοιαζε η Πελοπόννησος, ο Μοριάς, τις μέρες του Μάρτη του 1821. Η τελετή στην Αρεόπολη στις 17 του μήνα ήταν κάτι σαν σύνθημα, που περίμεναν οι σκλαβωμένοι σ’ όλες σχεδόν τις πόλεις της περιοχής. Η πρώτη σχετικά οργανωμένη και μαζική εξέγερση σημειώθηκε στην Πάτρα. Στις 21 Μάρτη οι Τούρκοι, μετά από φήμες που κυκλοφόρησαν για ξεσηκωμό των Ελλήνων, συγκεντρώθηκαν συν γυναιξί και τέκνοις στο Φρούριο της πόλης και από εκεί πυροβολούσαν προς τις ελληνικές συνοικίες. Το γεγονός ενθάρρυνε τους Ελληνες που βγήκαν στους δρόμους με επικεφαλής αρκετά μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Ηγέτης της εξέγερσης αναδείχτηκε ο Παναγιώτης Καρατζάς, Φιλικός, πολύ αγαπητός στις λαϊκές μάζες και ατρόμητος αγωνιστής. Πολλοί Κεφαλονίτες και Ζακυνθινοί, που ζούσαν στην Πάτρα, συγκρότησαν δικές τους ξεχωριστές ομάδες και πήραν μέρος στην εξέγερση. Στην περιοχή Τάσι έγινε πραγματική μάχη με πολλούς Τούρκους νεκρούς. Στις 22 Μάρτη οι επαναστάτες, με επικεφαλής τον Καρατζά κυριαρχούσαν σ’ όλη την Πάτρα. Τότε μόνο αποφάσισαν να μπουν στο χορό οι κοτζαμπάσηδες και προύχοντες της Αχαΐας. Φτάνουν, λοιπόν, στην Πάτρα ο Ζαΐμης, ο Λόντος, ο Ρούφος, ο Χαραλάμπης και ο Δεσπότης Γερμανός. «Ψέμα, λοιπόν, πως ο Γερμανός ύψωσε πρώτος τη σημαία της Επανάστασης», γράφει ο Γιάννης Κορδάτος στην Ιστορία του. «Τη σημαία την ύψωσε ο Καρατζάς μαζί με τους δικούς του που όλοι τους ανήκανε στη μέση τάξη, στο λαό και όχι στο αρχοντολόγι». Στις 22 Μάρτη, όμως, έγινε ένα αποφασιστικό βήμα για την απελευθέρωση της Καλαμάτας που ήταν και η πρώτη μεγάλη νίκη της Επανάστασης. Μια επιτυχία που φούντωσε τον ξεσηκωμό σ’ όλο το Μοριά, αλλά είχε μεγάλη απήχηση και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνηςμε τους Μούρτζινους και 2.000 άνδρες πιάνει τους λόφους της Καλαμάτας προς τη Σπάρτη. Ο Παπαφλέσας με τον Αναγνωσταρά και το Σταματελόπουλο πιάνουν την άλλη πλευρά, η πόλη βρίσκεται σε ελληνικό κλοιό. Την επομένη, η Καλαμάτα έπεσε στα χέρια των επαναστατών.

  • 1821 Οι επαναστάτες μπαίνουν στην Πάτρα. Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος και ο Ανδρέας Λόντος υψώνουν επαναστατική σημαία (κόκκινη με μαύρο σταυρό στη μέση).

  • 1825 Πέθανε ο Ιωάννης Π. Μαυρομιχάλης. Αγωνιστής του ’21, γόνος της μανιάτικης φαμίλιας των Μαυρομιχαλαίων. Γεννήθηκε το 1804 στη Μάνη και ήταν ο τέταρτος γιος του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.

  • 1832 Πέθανε ο γερμανός ποιητής, συγγραφέας και φιλόσοφος, Γιόχαν Βόγκλφανγκ φον Γκαίτε

  • 1895 Στο Παρίσι, οι αδελφοί Λιμιέρ, Αύγουστος και Λουδοβίκος, προβάλλουν την πρώτη κινηματογραφική ταινία διάρκειας ενός ολόκληρου λεπτού.

  • 1919 Στην Ελλάδα, ιδρύεται το Λιμενικό Σώμα

  • 1931 Πραγματοποιούνται τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Θεόδωρου Δηλιγιάννη στον περίβολο της ελληνικής Βουλής.

  • 1933 Ανοίγει τις πύλες του το πρώτο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου της Βαυαρίας. Το Νταχάου (Dachau) ήταν το πρώτο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία, που αποτέλεσε πρότυπο και εκπαιδευτικό κέντρο για όλα τα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης που οργανώθηκαν από τα Ες-Ες (SS). Άνοιξε τις πύλες του στις 22 Μαρτίου 1933 για να δεχτεί τους πρώτους αντιφρονούντες γερμανούς (κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες στην πλειονότητά τους), 52 ημέρες αφότου ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε καγκελάριος. Καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του, το Νταχάου παρέμεινε κατά βάση στρατόπεδο» συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων. Το Νταχάου ήταν χτισμένο στα περίχωρα της πόλης Νταχάου, περί τα 16 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μονάχου, σ’ ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο πυρομαχικών, που είχε επιλέξει ο αρχιναζί Χάινριχ Χίμλερ. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, το αρχικό στρατόπεδο απέκτησε περί τα 150 παραρτήματα, που ήταν διασκορπισμένα σε όλη τη νότια Γερμανία και την Αυστρία και όλα ονομάζονταν Νταχάου. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, τουλάχιστον 160.000 αιχμάλωτοι πέρασαν από το βασικό στρατόπεδο και 90.000 από τα παραρτήματά του. Τα ελλιπή αρχεία που διασώθηκαν δείχνουν ότι τουλάχιστον 32.000 από τους κρατουμένους σε αυτά τα στρατόπεδα πέθαναν από «φυσική εξασθένηση», από ασθένειες, υποσιτισμό και σωματικό καταναγκασμό. Αναρίθμητοι άλλοι – κυρίως Εβραίοι – μεταφέρθηκαν με πλοία σε στρατόπεδα εξόντωσης κρατουμένων στην Πολωνία. Η σύνθεση των κρατουμένων αντανακλούσε τις προτεραιότητες των Ναζί. Οι πρώτοι έγκλειστοι ήταν σοσιαλδημοκράτες, κομμουνιστές και άλλοι αντιφρονούντες. Καθ' όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του, το Νταχάου παρέμεινε ένα «πολιτικό στρατόπεδο», στο οποίο οι πολιτικοί κρατούμενοι διατήρησαν εξέχοντα ρόλο. Αργότερα στους κρατούμενους συμπεριλήφθηκαν Ρομά, ομοφυλόφιλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Καθολικοί και Προτεστάντες ιερωμένοι, ποινικοί από τη Γερμανία και την Αυστρία, καθώς και πολίτες από τις υπό κατοχή χώρες (οι πιο γνωστοί Έλληνες ήταν ο αρχιστράτηγος και πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος και ο γ.γ. του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης). Οι Εβραίοι μεταφέρθηκαν στο Νταχάου μετά τη «Νύχτα των Κρυστάλλων», τον Νοέμβριο του 1938. Αρχικά, είχαν τη δυνατότητα ν’ απελευθερωθούν εάν έφευγαν από την Γερμανία. Όταν άρχισε η συστηματική εξόντωσή τους το 1942, πολλοί στάλθηκαν από το Νταχάου στα στρατόπεδα εξόντωσης. Το Νταχάου δέχτηκε ξανά τους Εβραίους μετά τις «πορείες θανάτου» τον χειμώνα του 1944–1945, που αποτέλεσαν μία από τις τελευταίες φάσεις του Ολοκαυτώματος. Το βασικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις 29 Απριλίου 1945 και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή υποδίκων Ναζί, που ανέμεναν να δικαστούν στη Νυρεμβέργη. Το Νταχάου υπήρξε το πρώτο και σπουδαιότερο στρατόπεδο, όπου γερμανοί γιατροί και άλλοι επιστήμονες πραγματοποιούσαν πειράματα πάνω σε κρατουμένους χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Μερικά από τα πειράματα στα οποία κρατούμενοι χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα ήταν: η εξακρίβωση της επίδρασης που έχουν στον άνθρωπο οι απότομες αυξομειώσεις της ατμοσφαιρικής πίεσης, η μελέτη των επιδράσεων της ψύξης στους θερμόαιμους οργανισμούς, η μόλυνση των κρατουμένων με ελονοσία και η εφαρμογή εν συνεχεία θεραπειών με άγνωστες επιπτώσεις και η δοκιμή πόσης του θαλάσσιου νερού για να εξακριβωθούν οι επιπτώσεις ή δοκιμή στέρησης τροφής ή νερού. Τα πειράματα αυτά, που συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης, έκαναν το Νταχάου ένα από τα πιο διαβόητα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μετά τον πόλεμο, οι επιστήμονες και οι γιατροί του Νταχάου και των άλλων στρατοπέδων δικάστηκαν στη Νυρεμβέργη, στη «Δίκη των Γιατρών» (9 Δεκεμβρίου 1946 – 20 Αυγούστου 1947), επτά από τους οποίους καταδικάστηκαν σε θάνατο κι εκτελέστηκαν δι’ απαγχονισμού.

  • 1935 Σε δίκη στη Νέα Υόρκη χρησιμοποιείται για πρώτη φορά ως αποδεικτικό στοιχείο το τεστ αίματος.

  • 1941 Ηλεκτροδοτείται η Ουάσινγκτον από το υδροηλεκτρικό φράγμα Γκραντ Κούλι Νταμ.

  • 1944 Γερμανικά στρατεύματα και τμήματα της αντικομμουνιστικής οργάνωσης ΠΑΟ (Πανελλήνια Αντιστασιακή Οργάνωση) κυκλώνουν και καίνε ολοκληρωτικά το χωριό Ελευθεροχώρι Γιαννιτσών, δολοφονώντας όσους βρήκαν μέσα στο χωριό, γέρους, γυναίκες και παιδιά.

  • 1945 Με προτροπή του τότε Βασιλέως της Αιγύπτου Φαρούκ συστήνεται στο Κάιρο από επτά Αραβικές χώρες ο Αραβικός Σύνδεσμος

  • 1946 Η Βρετανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Υπεριορδανίας με την ονομασία Βασίλειο της Ιορδανίας.

  • 1948 Γεννήθηκε ο Βρετανός συνθέτης του μουσικού θεάτρου, Αντριου Λόιντ Βέμπερ

  • 1949 Γεννήθηκε η Fanny Marguerite Judith Ardant (Φανί Αρντάν), Γαλλίδα ηθοποιός. Έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από πενήντα ταινίες από το 1976. Κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α’ Γυναικείου Ρόλου το 1997 για την ερμηνεία της στο Pédale douce.

  • 1950 Γεννήθηκε ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς, Σερβοβόσνιος συνθέτης. Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς (Goran Bregović) είναι βόσνιος συνθέτης, που έκανε γνωστή παγκοσμίως τη βαλκανική μουσική, ιδιαίτερα μέσα από τη συνεργασία του με τον συμπατριώτη του σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα. Το μουσικό του στιλ είναι ένα μείγμα ροκ, τσιγγάνικης και παραδοσιακής μουσικής των Βαλκανίων. «Η βαλκανική μουσική συνεχίζει να αρέσει και να παράγεται για τον ίδιο λόγο με το πανκ. Φέρνει την τρέλα, δεν είναι απλά μουσική. Και όλοι χρειαζόμαστε λίγη τρέλα...» είχε πει σε μία συνέντευξή του. Ο Μπρέγκοβιτς είναι πολύ γνωστός στην Ελλάδα, καθώς έχει δώσει πληθώρα συναυλιών στη χώρα μας, ενώ έχει συνεργαστεί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο δίσκο «Παραδέχτηκα» (1991) και με τον Γιώργο Νταλάρα στο δίσκο «Θεσσαλονίκη - Γιάννενα. Με δυο παπούτσια πάνινα» (1997). Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς γεννήθηκε στο πολυεθνικό Σαράγεβο της τότε Γιουγκοσλαβίας στις 22 Μαρτίου 1950, από πατέρα Κροατοβόσνιο και μητέρα Σερβοβόσνια. «Το Σεράγεβο είναι μία μεταφορά γι’ αυτό που ζούμε σήμερα στην Ευρώπη» είχε πει σε μία παλαιότερη συνέντευξή του, «τη μια μέρα ζούμε αρμονικά σαν καλοί γείτονες Χριστιανοί, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι και την επόμενη μπορεί να σφαχτούμε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο». Ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του Γιουγκοσλάβο. Η μουσική καριέρα του ξεκίνησε σε ηλικία 16 ετών, ως μπασίστας του ροκ συγκροτήματος «Bestije». Συνέχισε, τρία χρόνια αργότερα, με τους «Kodeks» και το 1971 εντάχθηκε στο αντεργκράουντ τρίο «Mica, Goran and Zoran». Το 1974 ίδρυσε τους «Bijelo Dugme» («Λευκό Κουμπί»), ένα από τα πιο δημοφιλή και επιδραστικά συγκροτήματα της Γιουγκοσλαβίας μέχρι τη διάλυσή τους το 1988. Η στροφή του προς τον κινηματογράφο έγινε το 1977, όταν συνέθεσε τη μουσική της κωμωδίας του Ζντράφκο Ράντιτς «Leptirov oblak». Η συνεργασία του με τον συμπατριώτη σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα ήταν αυτή που απογείωσε την καριέρα του και τον έκανε γνωστό και εκτός των γιουγκοσλαβικών συνόρων. Έγραψε τη μουσική για τις ταινίες του Κουστουρίτσα «Ο καιρός των τσιγγάνων» (Time of the Gypsies, 1988), «Arizona Dream» (1993), από το οποίο ξεχώρισε το τραγούδι «In the Death Car» με τη φωνή του Ίγκι Ποπ και «Underground» (1995), με τη συμμετοχή της Σεζάρια Εβόρα. Από τις υπόλοιπες μουσικές του για τον κινηματογράφο ξεχωρίζουν τα σάουντρακ των ταινιών «Βασίλισσα Μαργκό» (Queen Margot, 1994) του Πατρίς Σερό, «Χίλιες και μία συνταγές ενός ερωτευμένου μάγειρα» (Shekvarebuli kulinaris ataserti retsepti, 1996) της Νανάς Τζορτζάτζε και «Το φιλί του ερπετού» (A Serpent's Kiss, 1997) του Φιλίπ Ρουσελό. Από τις προσωπικές του δουλειές εκείνης της ιδιαίτερα παραγωγικής περιόδου για τον συνθέτη ξεχωρίζουν τα άλμπουμ «P.S.» (1996), το λάιβ «Silence of the Balkans» (1998) και το «Ederlezi» (1999). Το 2000 κυκλοφόρησε τη συλλογή «The Songbook» με ένα απάνθισμα της μέχρι τότε δουλειάς του, το 2002 το άλμπουμ «Tales and Songs from Weddings and Funerals» και το 2007 επανεμφανίστηκε με το κόνσεπτ άλμπουμ «Karmen (With a Happy End)». Το 2009 έγραψε τη μουσική του βιογραφικού ντοκιμαντέρ «Mustafa» για τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, Κεμάλ Ατατούρκ, και κυκλοφόρησε το λάιβ άλμπουμ «Alkohol», με προσκεκλημένους τους Gipsy Kings και τον ελβετό ρόκερ Στέφαν Άιχερ. Στα άλμπουμ του «Champagne for Gypsies» (2012) και «Three Letters from Sarajevo» (2017) συνεργάστηκε με καλλιτέχνες, όπως ο αλγερινός Ρασίντ Ταχά και ο ισραηλινός Ασάφ Αβιντάν. Στην προσωπική του ζωή, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς είναι παντρεμένος από το 1993 με τη Βόσνια καλλονή Τζενάνα Σουτζούκα, με την οποία έχει αποκτήσει τρεις κόρες. Από μία προηγούμενη σχέση του έχει αποκτήσει ακόμη μία κόρη, η οποία του έχει χαρίσει ένα εγγόνι.

  • 1954 Επαναλειτουργεί η αγορά χρυσού του Λονδίνου, που είχε κλείσει από το 1939.

  • 1954 Στο Μίσιγκαν των ΗΠΑ εγκαινιάζεται το πρώτο εμπορικό κέντρο του κόσμου.

  • 1963 Στη Βρετανία, ξεσπά το «σκάνδαλο Προφιούμο». Ο υπουργός Πολέμου, Τζον Προφιούμο, κατηγορείται ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με την επαγγελματία του είδους Κριστίν Κέλερ, η οποία διατηρούσε παράλληλο δεσμό με σοβιετικό διπλωμάτη στο Λονδίνο.

  • 1963 Οι Beatles κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους υπό τον τίτλο «Please, Please Me».

  • 1976 Γεννήθηκε η Ριζ Γουίδερσπουν, βραβευμένη με Όσκαρ αμερικανίδα ηθοποιός. («Η εκδίκηση της ξανθιάς», «Πλέζαντβιλ», «Walk the line»)

  • 1978 Πέθανε η Σονόρα Σμαρτ - Ντοντ: Η εμπνεύστρια της Ημέρας του Πατέρα. Η αμερικανίδα ακτιβίστρια Σονόρα Σμαρτ- Ντοντ είναι η εμπνεύστρια της Ημέρας του Πατέρα, μιας γιορτής που αργότερα διεθνοποιήθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα.

  • 1982 Ψηφίζεται στη Βουλή των Ελλήνων νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο. To 1982 εισήχθη και στη χώρα μας ο πολιτικός γάμος, 200 χρόνια μετά την καθιέρωσή του από τη Γαλλική Επανάσταση. Έως τότε ίσχυε η υποχρεωτική ιερολογία του γάμου (θρησκευτικός γάμος), που είχε καθιερωθεί με Νεαρά του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ' του Σοφού το 893 μ.Χ. («Μη ερρώσθαι τα συνοικέσια άνευ της ιεράς ευλογίας»). Μία πρώτη απόπειρα για την εισαγωγή του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα είχε γίνει στις 10 Μαρτίου του 1926 από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Ιωσήφ Κούνδουρο, αλλά η πρότασή του απορρίφθηκε από τον δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο. Στη συνέχεια, απασχόλησε και τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Αστικού Κώδικα τη δεκαετία του '30, χωρίς τελικά να υιοθετηθεί. Η ελληνική πολιτεία, αναγνωρίζοντας μόνο τον θρησκευτικό γάμο έως το 1982, παραβίαζε τη θεμελιώδη αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας και δημιουργούσε μία σειρά από προσωπικά αδιέξοδα σε αλλόθρησκους, άθεους και όσους ήθελαν να συνάψουν τέταρτο γάμο. Η αναγνώριση του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες αποφάσεις που έλαβε η υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου «Κυβέρνηση της Αλλαγής». Μία βαθιά εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση, αλλά και μία πράξη συμβιβασμού με ένα προαιώνιο θεσμό, όπως η Εκκλησία. Θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 1250/82 (ΦΕΚ Α 46/07.04.1982), που κατέστησε ίσου κύρους τον πολιτικό και τον θρησκευτικό γάμο (διαζευκτικό σύστημα), χωρίς ο νομοθέτης να προχωρήσει στο υποχρεωτικό του πολιτικού γάμου, όπως ζητούσε η προοδευτική διανόηση και ήταν το καθεστώς στις Δυτικές Χώρες. Μεγάλη ήταν η αντίδραση στο χώρο της Εκκλησίας, η οποία κάμφθηκε από τη διάθεση συνδιαλλαγής του τότε αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Το σχετικό νομοσχέδιο εισήχθη προς συζήτηση στη Βουλή στις 17 Φεβρουαρίου 1982 και ψηφίστηκε στις 22 Μαρτίου, με τις αρνητικές ψήφους της Νέας Δημοκρατίας. Με το Προεδρικό Διάταγμα 391 (ΦΕΚ Α 73/18.06.1982) καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την τέλεση του πολιτικού γάμου. Ο πρώτος πολιτικός γάμος στην Ελλάδα έγινε στις 18 Ιουλίου του ίδιου χρόνου στο χωριό Φραντάτο της Ικαρίας, μεταξύ της ντόπιας Σταματούλας Πλακίδα και του Δημήτρη Μαύρου από τη Νάξο. Σε επίπεδο δημοφιλίας, η κυριαρχία του θρησκευτικού γάμου έναντι του πολιτικού υπήρξε σχεδόν απόλυτη μέχρι την αλλαγή του αιώνα, με το ποσοστό των θρησκευτικών γάμων να ξεπερνά το 90% του συνολικού αριθμού τους. Η θρησκευτικότητα του λαού μας, αλλά και η τάση επίδειξης του νεοέλληνα, λόγω και της λαμπρότητας της τελετής, συνέβαλαν στη συντριπτική αποδοχή του θρησκευτικού γάμου από την ελληνική κοινωνία. Από την άλλη πλευρά, οι δημοτικές αρχές, που έχουν αναλάβει την τέλεση των πολιτικών γάμων, τον αντιμετώπιζαν μάλλον ως μία απλή διεκπεραιωτική πράξη, όπως η έκδοση ενός πιστοποιητικού. Τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν από τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα. Ο πολιτικός γάμος άρχισε να κερδίσει σταδιακά έδαφος και το 2012 έγινε η μεγάλη ανατροπή, βοηθούσης και της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), που ανακοινώθηκαν την 1η Αυγούστου του 2013, οι πολιτικοί γάμοι ξεπέρασαν για πρώτη φορά τους θρησκευτικούς (51,8% έναντι 48,2%). Το 2022, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι πολιτικοί και θρησκευτικοί γάμοι ήταν σχεδόν μοιρασμένοι (21.974 πολιτικοί και 21.381 θρησκευτικοί), αλλά μεγάλη αύξηση παρουσιάζουν τα σύμφωνα συμβίωσης που θεσμοθετήθηκαν το 2008 για τους ετερόφυλους και το 2015 για τους ομόφυλους (13.157 σύμφωνα συμβίωσης, στα οποία περιλαμβάνονται 394 μεταξύ ανδρών και 113 μεταξύ γυναικών).

  • 1982 Το Διαστημικό Λεωφορείο Κολούμπια της NASA εκτοξεύεται από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι για την τρίτη του αποστολή, STS‑3.

  • 1985 Πέθανε ο ζωγράφος, Σπύρος Βασιλείου. Από τους πιο παραγωγικούς Ελληνες εικαστικούς καλλιτέχνες, με περισσότερα από 5.000 έργα στο ενεργητικό του

  • 1994 Η ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ “η Λίστα του Σίντλερ” κερδίζει επτά βραβεία Όσκαρ.

  • 1999 Γεννήθηκε ο Mick Schumacher (Μικ Σουμάχερ), Γερμανός οδηγός αγώνων

  • 2008 Πεθαίνει ο Κουβανός μουσικός Ισραέλ «Κατσάο» Λόπες, που θεωρείται ο δημιουργός της μουσικής μάμπο

  • 2009 Συγκροτείται ο πολιτικός σχηματισμός Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), που τοποθετείται στο χώρο της αντικαπιταλιστικής/κομμουνιστικής Αριστεράς.

Previous
Previous

Διακοπή Υδροδότησης στον Αρνάδο

Next
Next

“Σπονδή Τηνίων”